بریده‌ای از کتاب وینگنشتاین و حکمت اثر مالک حسینی
1404/4/8
4.7
2
صفحۀ 101
ویتگنشتاین در نامه‌ای، محتملا در تاریخ اوت 1945، به ملکم می‌نویسد: تولستوی "واقعا" انسان است؛ او حق دارد بنویسد.
ویتگنشتاین در نامه‌ای، محتملا در تاریخ اوت 1945، به ملکم می‌نویسد: تولستوی "واقعا" انسان است؛ او حق دارد بنویسد.
(0/1000)
نظرات
1404/4/8
اینکه یک نفر نظر خودش را مبنای قضاوت راجع به دیگران قرار بده، حتی اگه اون آدم جناب ویتگنشتاین باشه، یک حس غرور آزاردهنده همراهش داره. این جمله فقط قضاوت مثبت راجع به تولستوی نیست، بلکه قضاوت منفی راجع به انسان‌های دیگری است که "واقعا" انسان دانسته نشدن ...و به همین دلیل ، حق نوشتن ندارن... @SAH.Hashemi04
0
1404/4/8
معلومه که حکم شاذ و تندی‌ست و من بجای اینکه اینجوری قضاوتی بفهمم‌ش صرفا یه تمجید شدید برای تولستوی می‌دونم. کل تفاخر الشاعرین تو سنت شعری خودمون هم همینه، حافظ یه‌جوری از طبع بلند خودش می‌گه انگار فقط خودش شاعره. بیشتر سمت تمجید قضیه رو در این قسم از تمجیدها باید مورد توجه باشه تا اون سمت‌اش. ولی کلا قضاوت که برای خداست و از اون ور قضاوت کردن آدما لاجرمه. @Marzie_bano
1
سید امیرحسین هاشمی
1404/4/8
0