بریده‌ای از کتاب هفت روایت خصوصی از زندگی سید موسی صدر اثر حبیبه جعفریان

تک تک آدم‌ها برای او وجود داشتند و مهم بودند. چون جهان را تک تک آدم‌ها می‌سازند. چون تک تک آدم‌ها می‌توانستند در جهان اثر بگذارند و چون بابا دنیا را و نقش خودش را در آن اینطوری می‌دید اینطوری که آدم باید روی عالم اثری بگذارد. برای این تلاش می‌کرد اما اصراری نداشت آدم‌ها دوستش داشته باشند ولی داشتند بابا می‌توانست به راحتی روی دیگران تاثیر بگذارد لازم نبود خودش اصرار داشته باشد یا نداشته باشد این را هر کس که او را فقط یک بار هم می‌دید اعتراف می‌کرد.