بریده‌ای از کتاب نجات از مرگ مصنوعی اثر حبیبه جعفریان
1404/3/2
4.3
27
صفحۀ 76
گاهی احساس می‌کنم به شکل پایان‌ناپذیری میتوانم در این دایره راه بروم و بچرخم. انگار اینجا همه چیز شکل ابدی و پایان ناپذیری به خودش می‌گیرد. انگار نقطه شروع و پایان اینجا یکی است و روی هم افتاده است.
گاهی احساس می‌کنم به شکل پایان‌ناپذیری میتوانم در این دایره راه بروم و بچرخم. انگار اینجا همه چیز شکل ابدی و پایان ناپذیری به خودش می‌گیرد. انگار نقطه شروع و پایان اینجا یکی است و روی هم افتاده است.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.