تا صفحۀ 332 خواند.

1402/05/12

همه کتاب‌هایی را که می‌خوانیم تمام خاطره‌هایی که داریم تمامی دوستان خوبمان از یادمان می‌روند و تنها تصویری از آنها در ذهن باقی می‌ماند و با هر بار یاداوری تصویر قبلی پاک می‌شود و تصویری که به یاد آورده‌ایم جایگزین می‌شود. بعضی موقع‌ها توی خونه به بچه‌هام با دقت نگاه می‌کنم بعد بچه ها می گن چرا اینطوری نگاه می‌کنی؟ می‌گم می‌خوام به اندازه کافی این سنتون رو دیده باشم و ازش لذت ببرم. چون ما آدمها اگر حواسمون نباشه به هوای اینکه خیالمون راحته باهمیم گاهی می‌شود که یک سال هم دیگه رو ندیدیم. می‌شد کتاب رو تمام کنم اما دوست داشتم یک روز دیگه به آقای اخوت سر بزنم تا برام از خاطرات کتابیش بگه و من لذت ببرم.

خاطرات کتابی

احمد اخوت

332 / 348 % 95