این کتاب بی‌شک که کتابه موفقیه. چون یه موضوع و دیدگاه عمیق و متفاوت داره. 

[حاوی اسپویل‌‌] 
به نظرم مورسو مثل جریان یک آبه، مثل همون تموم اتفاقات خوب و بد زندگی رو همونطور که هستن به همون سادگی می‌پذیره و در خودش جای می‌ده و شبیه یک رود آب باهاشون همراهی می‌کنه. برای هیچ چیز شدت نشون نمی‌ده. آخرای داستان می‌بینیم که گاهی وقتی به دنیای بیرون از زندان فکر می‌کنه از ذوق قلبش به تپش میوفته(این تنها چیزی در سراسر عمر‌ش بود که باعث شدتش شد) اما سعی می‌کنه همون رو هم خنثی کنه و معقول باشه.
از طرفی دیگه داستان داره قدرت عادت رو به رُخمون می‌کشه و می‌گه همیشه انسان یک دلیلی برای خوشی پیدا می‌کنه. مورسو حتی تو زندان از طریق افکار، بازی هایی سرگرم کننده و خیالاتش خودشو سرگرم می‌کرد.
درکل نکته ی پررنگ این داستان که روحمو جلا داد همین ساده زیستی و ساده فکر کردن مورسو بود.
یک بخشی از اوایل داستان هست که یک روز یکشنبه تعطیله و می‌شینه جای مغازه سیگارفروشی و با جزئیات دنیای آدمایی که با قطارهای‌خیابانی رفت و آمد می‌کنند رو تعریف می‌کنه،  نشون می‌ده که این براش یه سرگرمی بوده و فکر می‌کنم درکل شخصیت تماشاگری داشته، به قول آلبرکامو خودش رو قاطی داستان نمی‌کرده. این برای من فوق العاده جذاب  بود. دنیای فکری مورسو هیچ‌گونه تنش افکاری نداشت، به‌طوری که وقتی داستان رو هم می‌خونی سرشار از آرامش می‌شی. 
ملایمت، آرامش، پذیرش. این‌ها شیرین ترین قسمت داستان برای من بود. 
      

        اشتراکاتی بین من و کسانی که این کتاب را خوانده اند، چیزهایی که فقط ما متوجه آن می‌شویم:
-گل های گیاهی گوشتی
-جعبه مقوایی 
-پشت بام
-شعله های زرد رنگ
-جوهر نوشته ها
-غرق شدن در داستان ها
-شکلات خوردن
-فهرست دستاوردها
-فرار
-پل
-خالکوبی
لحظه های ساده ای که همه چیز ما هستند. 
فرداهایی که برای معشوق‌مان هستند. 
لباس هایی که از ما محافظت می‌کنند. 
بادهایی که حضورشان را به رخ‌مان می‌کشند. 
خورشیدی که همیشه طلوع می‌کند. 
امید و ناامیدی  هم را در آغوش می‌گیرند، و سایه ها محو می‌شوند. 
کتابی مملو از احساسات قابل لمس و شخصیت های قابل لمس تر. 
نمی‌توان این را نادیده گرفت که بعضی قسمت های داستان پچیدگی دل‌مشغولی و خستگی در بر دارد؛ اما درمجموع ارزش یکبار خواندن را دارد. اگر به داستان های تخیلی علاقه دارید. 
گاهی این کتاب یک پناه آرام می‌شود که به آن وابسته می‌شوید. در اخر به شما درسهای زیبا و عمیقی می‌دهد و احساسات شما را در سراسر داستان برمی‌انگیزد. 


      

        این کتاب به راحتی و به دور از هرگونه لفاظی یا اینکه بهت مستقیم بگه، خیلی درس قشنگی رو بهت می‌ده، که ممکنه حتی انقدر بترسی و تحت تأثیر قرار بگیری که دیگه بهش عمل کنی. درسشم اینه که «یاد بگیری، نه بگی.» و «بخاطر دیگران و نیازهای مالی قید نیازهای اصلیه خود واقعیت رو نزنی.»
اگر اینکارو کنی با یه جانور فرقی نداری. و اون روزی که برای اطرافیانت سود نداشته باشی بلخره می‌رسه و اوناهم باهات مثل یه جانور رفتار می‌کنن.
برای من دردناک، قابل لمس و تاثیر گذار بود. خیلی دوست داشتم. 
      

        خود داستان یکم تکرار داشت و موضوع هم خیلی جدید نبود‌؛اما داستان برای من قابل لمس، سرشار از هیجان و ذوق بود. بستگی به سلیقه داره. 
      

        این کتاب باورهای قدیمی و کلیشه ای رو شخم می‌زنه. خیلی عمیقه. بهت راه حل های جدید می‌ده. برای توسعه فردی خیلی خوبه و شروع یه زندگی کامل با تموم جوانب رو بهمون یاد می‌ده.  قلم خوبی هم دارم و با مثال هایی که می‌زنه علاوه بر اینکه قانعت می‌کنه باعث می‌شه حوصلت سر نره. به نظرم حتی باید یه بخش هاییش رو دوبار خوند. قسمتی که راجب ثروت واقعی، خوشحالی، عادات و عشق بود.