با داستانی تلخ و غم‌انگیز از تاریخ معاصر ایران شروع شد، میانه‌های کتاب پر بود از موضوعات و روایت‌های مبتلا به زندگی و جامعه ایرانی امروز و در نهایت گویی با روضه کربلا به پایان یافت.
به راستی چه رازی‌ست در این غم و مظلومیت تاریخی و فرهنگی که پایانی هم بر آن گویی نمی‌رسد...
      

        اگر دیکتاتور بودم، مطالعه و کاربست این کتاب رو برای همه مردم، اعم از زن و مرد و شاغل و بیکار، دولتی و خصوصی الزام می‌کردم.
و البته روی میز کارم، حتما وجود خواهد داشت و مدام به آن سر میزدم.
اغراق نکردم، واقعا اگر جامعه موفق و سالمی در حوزه کار و توسعه و تولید و دوری از بیکاری و فساد و... می‌خواهیم، باید چنین کتاب‌هایی خوانده و بعد تاثیرات و انگیزه‌های بعدی را در هر سطح و شیوه‌ای به کار گرفت و حرکت کرد...
      

        با لحنی شمرده و متین به نورا گفت:  "خواستن؛ کلمه جالبیه. کمبود رو نشون میده. گاهی اگه یه کمبود رو با چیز دیگه‌ای پر کنیم، اون میل و خواستنمون هم به کل از بین میره. شاید تو هم مشکلت یه کمبود باشه، نه‌اینکه صرفا چیزی رو بخوای. شاید یه زندگی باشه که تو واقعا دوست داشته باشی تجربه‌ش کنی."