واقعا برخی از داستان هاش تاثیر گذار و جالب بودند 
-قلعه گلاب، چون من لرم با این داستان ارتباط خاصی گرفتم
- گرگ های اهلی، عالی بود.
- ندای وجدان
- نویسنده بزرگ 
- این ایرانه دیگه، آدم رو به فکر وادار میکند.
- رجعت عبدالله 
- سپاه وحشت، عالی بود.
ولی نمی‌دونم چرا از داستان راننده رییس جمهور خوشم نیومد و برام عجیب و جالبه که چرا اسم کتاب رو از این داستان گرفته...
        

          فقط داستان راننده رییس جمهور از این کتاب را خواندم
چقدر فاصله گرفته ایم از حرف هایی که قبلاً می زدیم !!!
        

          با داستانی تلخ و غم‌انگیز از تاریخ معاصر ایران شروع شد، میانه‌های کتاب پر بود از موضوعات و روایت‌های مبتلا به زندگی و جامعه ایرانی امروز و در نهایت گویی با روضه کربلا به پایان یافت.
به راستی چه رازی‌ست در این غم و مظلومیت تاریخی و فرهنگی که پایانی هم بر آن گویی نمی‌رسد...
        

          اگر اشتباه نکنم کدیور این داستان‌های کوتاه رو قبل از پس از بیست سال نوشته، برای همین اگه به امید کتابی مثل پس از بیست سال می‌رسد سراغش ناامید میشید.

تو این کتاب نقطه قوت بزرگ کدیور مضمون داستان‌هاشه و نقطه ضعف بزرگش روایت و زبان. مضمون‌ها بدیع و جذاب، چیزی که شاید بشه اسمش رو رئالیسم عدالتخواهانه گذاشت، اما متاسفانه ( بیشتر به خاطر تازه‌کار بودن و کم تجربگی ) پرداخت روایت به شدت ضعیف و زبان زیادی معمولی.
منتظر کارهای بهتر کدیور هستم. داستان‌هایی یک گام به پیش، نه دو گام به پس!
        

          کتاب مجموعه‌ای از ۱۳ داستان نسبتا کوتاه و با موضوعاتی متفاوت است، از کتاب‌هایی بود که دوست داشتم و خوندنش رو هم پیشنهاد می‌کنم، برای خودم داستان‌های فرشتگان قلعه گلاب، گرگ‌های اهلی، ندای وجدان و اینجا ایرانه، خیلی جالب بود، از قلم سلمان کدیور هم خوشم اومد و احتمالا کتاب پس از بیست سال رو هم بزودی شروع کنم