خوندنش بهم احساس زندگی داد. حس کردم تنها نیستم و حرف‌های آشنا اش من رو یاد عزیز قلبم انداخت که متاسفانه دیگه کنارم نیست. 
امیدوارم شما هم بخونید و احساس خوب ازش دریافت کنید.
      

        با اینکه هیچ‌چیز از روند داستان یادم نمیاد ولی اسمش،همیشه خاطرم موند. کتابی که با دوست از دست رفته، در روزهای سخت گذشته‌ خوندیم و حتی نقاشی‌ روی جلدش رو هم کشیدیم.
همیشه یادم میمونه. 
      

        کتابی نبود که بتونه من رو به وجد بیاره و به سمت خودش دعوت کنه. از ابتدا تا انتهای کتاب منتظر اتفاق خاص و جالبی بودم که ارزش  این‌همه نوشتن رو داشته باشه و‌ خب ،چیزی پیدا نکردم. 
یه روند آروم و عادی مثل زندگی روزمره داره که لااقل من یکی رو جذب خودش نکرد. شاید در آینده بهتر بتونم درکش کنم.