همه‌ی بچه‌ها به آرزویشان رسیده بودند. اما من چه؟ من به چه آرزویی رسیده بودم؟

هیچی نگفتم. دوست داشتم فکر کند خوابم. مثل قبلاًها که قصه می‌گفت و خودم را می‌زدم به خواب و می‌پرسید بیداری؟ و من زیر پلک‌های بسته‌ام قصه را ادامه می‌دادم.

چند سال بعد با کتابخانهٔ پدر و مادرش چه می‌کند؟ کتاب‌های مورد علاقه‌اش را گلچین می‌کند و بقیه را به کتابخانه می‌بخشد؟ یا همه را یک‌جا برای فروش می‌گذارد؟

بیشتر وقت‌ها چندین کتاب کنار دستش باز بود. انگار که مجبور شده باشد از یکی برود داخل آن دیگری و جست‌وجویی را از سر بگیرد.