غدیر: روزی گرم بود .از روز های تابستان که خورشید وسط آسمان بود و زمین پاها را می سوزاند.همه ایستادند و فهمیدند که پیامبر برای امر مهمی آنان را فراخواند.زیرا انجا چهارراه بود.چون راه آنان از یک دیگر جدا میشد.اهل شام از راهی می رفتند ،اهل یمن و عراق از سویی دیگر که جمعیتشان به صد و بیست هزار نفر میرسید.جحفه بیابانی بزرگ و وسیع است که در آن بیابان پیامبر به برکه آبی رسید که در زمستان در آن آب جمع میشد.پیامبر صل الله :ایها الناس اوشک ان ادعی فاجیب (ای مردم نزدیک است فرا خوانده شوم و من آن را پاسخ گویم.)یعنی زمان مرگ من نزدیک است و این سخنان مهم است.ووصیتی بزرگ خواهد بود . پیامبر از آنان خواست که به ادا شدن رسالت به دست او شهادت دهند.بعد از تصدیق جمعیت،پیامبر پرسید :آیا من از شما به خودتان سزاوارتر نیستم؟ جمعیت گفتند:آری ،پیامبر دست علی علیه السلام را بلند کرد و فرمود :من کنت مولاه فهذا علی مولاه .هرکه من مولای اویم این علی مولای اوست.خدایا هرکه را به او دوستی کند،یاری رسان و هرکه او را خوار دارد،او را خوار ساز،مردم آمین گفتند.ای رسول خدا ما فهمیدیم منظور شما از این جمله چیست،منظور شما اطاعت از امام ،مانند اطاعت از پیامبر ،واجب است و همانگونه شما به ما از خودمان سزوارتریم ،معنای ولی و اولیا چیست؟یعنی کسی یا کسانی به انسان فرمان می دهند،او رانهی میکنند و بر می انگیزند .پس باید کارها و حرکت و گام های ما برخاسته تز ولایت الهام گرفته از آنان باشد .اسلام باید محرک ما و محرک همه وجود ما باشد .ما باید در کارخانه اسلامی ساخته شویم .باید هر یک از ما به انسان جدیدی تبدیل شود.یعنی انسان مسلمان انسانی که خدا و پیامبر و اولل الام. اطاعت میکند.
هرکس روز غدیر را درک کند، درحالی که آن را شناخته و به آن را شناخته و به آن ایمان پیدا کرده باشد ،گویا فرشتگان با او دست داده اند پس از واقعه غدیر پیامبر دستور داد مردم با علی علیه السلام بیعت کنند و با لقب امیرالمومنین به او سلام کنند.
      

        نصفش را قبل از سفر به سیستان و بلوچستان خواندم و نصفش را وقتی برگشتم.
از عمد نیمه رهایش کردم که وقتی به عنوان طلبه جهادگر به همراه گروهی میروم و برمیگردم  نگاهم به این منطقه چیست؟
از مرز کرمان به سیستان و بلوچستان که وارد میشوی یک دنیا فرق میکند .مثلا مغازه ها به شکل قدیمی چیده شده و هرچه جلوتر میروی تعداد عابر بانک ها کمتر
با ترسی وارد این شهر شدم و با لبخند و دلتنگی بازگشتم.
اما ربطش به این کتاب چیست؟
وقتی کتاب را تمام کردم میتوانستم بگویم " نه ،سیستان انقدر هم وهم آور نبود."
اما داستان کتاب مرتب و تمیز پیوست داشت وروان بود.
      

        جمله اول را با اینطور شروع کنم:"در معرفی این کتاب کم لطفی شده"
نوجوان بودم که با خنده های حاج محسن آقا خندیدم و مزارش از نوجوانی شد پاتوق پنجشنبه هایم و جمله همیشه معروفش در ذهنم دور میخورد وقتی موج بیسیم عراقی ها را میگرفت میگفت:"یاصدام پیت حلبی "
دستهایش که به سمت مین آخر رفت شاید باز هم لبخند داشت و داشت میگفت بیا بغل عمو 
و در آخر در بغل خدا به آرزویش رسید .
      

        در مورد تعلیم به گونه ای ثمر بخش و مطلوب،سه جنبه مطرح است:
جنبه فطری و ذاتی
کثرت ممارست
و ذوق و علاقه
و بنابر این مسأله قدرت فطری و‌ذاتی معلمی،بایستی به تخصص،دقت ،وجدان کار،ابتکار،علاقه مندی،تلاش،قدرت تحمل،ایمان و نیروی توکل نیز توجه نمود.
      

        چاهی گفت:این ها هیچ کدوم خوب نشدن،ولی از آدم های سالم سرحال ترن.
قوش سرش را به سمت بیرون برگردانند.طاقت نداشت نگاه کند.حال عجیبی داشت.
باورم نمیشه .اصلا پا نداره...چطور میتونه؟
چاهی لبخند زد،از روی پنجره پرید و بلند گفت:وقتی بخواد،تلاش میکنه.دوست تو هم باید خودش بخواد.
"داستان کتاب شباهتی به انیمیشن "خدا لک لک هارو دوست داره" بچگیامون داشت.