بسم الله الرحمن الرحیم
با سپاس از  دوست عزیزی که کتاب رو معرفی کرد و دوستی که هدیه‌ش داد.

به جرئت میتونم بگم متمایز ترین کتابی بود که خوندم و کاملا شگفت زده‌ام. سبک و سیاق این کتاب با هر چی که تا الان خونده بودم متفاوت بود و هوش از سرم پروند. 

یه خلاصه بسیط میدم و بعد می‌ریم سراغ باقی صحبت ها.⁦◉⁠‿⁠◉⁩

آین ماموریتی از طرف شینیگامی( خدای مرگ ژاپنی ها) دریافت کرده‌.کشتن امپراطور ده پادشاهی .
 اما آین یه پسربچه بیشتر نیست و نمی تونه امپراطور نامیرا رو بکشه،پس مجبوره چندتا قهرمان پیدا کنه.
اما قبل از اون باید اونا رو بکشه، اما خب چی میشه اگه اونا مرده باشن؟ 
خب قطعا آین خیلی خوش‌شانسه که قهرمان‌هاش جلوی چشمش توی میدون نبرد کشته شدن و نیازی نیست دستاشو به خون الوده کنه... اما می دونید....( برید خودتون بخونید تا بفهمید چی میشه)

خب من به این داستان پنج ستاره کامل میدم( به خود داستان، یکم ویراستاریش اذیتم کرد اونو جدا حساب میکنم)
پ‌ن¹: یکی از خوبی های این کتاب فصل های کوتاهش بود. نویسنده اصلا کشش نداد و در کوتاه ترین جملات ممکن منظورش رو رسوند.
پ‌ن²: نویسنده در عین توضیح ندادن خیلی چیزها، همه چیز رو توضیح داد و این خیلی منو شگفت زده کرد، همش با خودم می گفتم دقیقا چطوری داری انجامش میدی راب!!!!
پ‌ن³: همه چیز دقیقا جلوی چشم شما اتفاق میوفته اما شما نمی تونید متوجهش بشید. نویسنده درختش رو توی جنگل قایم کرده.
پ‌ن⁴: داستان در شرق میگذره، در ژاپن . برای منی که با فرهنگ اونجا یه آشنای نسبی دارم خیلی آسون بود که هر چی نویسنده گفته بود رو تخیل کنم، هر چی که راجع به دین، خرافات،نیروهای عجیب و غریب و افسانه ها گفته بود رو راحت متوجه می‌شدم.
پ‌ن⁵: داستان قطعا فانتزی بود، یه فانتزی تر و تمیز . بدون ابهام  و کاملا روون.
پ‌ن⁶: تمام شخصیت ها به خوبی تصویر سازی شدن،به راحتی میشه باهاشون همدلی کرد ،الخصوص ژیهائو. 
پ‌ن⁷: و اما کاراکتر ها. یکی از یکی بهتر و درخشان‌تر. آدم نمیدونه قلبش رو به کی بده اصلا( من خودم مخلص بینگ ووی ما هستم🫶) 
پ‌ن⁸: زاویه دید های کتاب دائم می چرخید و ما یه دید کامل نسبت به اتفاقات کتاب داشتیم و این یکی از نکات مثبت کتاب بود.

آیا توصیه میکنم این کتاب رو بخونید؟
معلومه، ارزش وقتی که می‌زارید رو داره و نسخه چاپیش رو تهیه کنید( وی خودش کتاب را برای تولدش هدیه گرفته و بسیار خوش‌خوشانش است🌚)

ترجمه خوب بود،منتهی یک سری افعال جمله به زمان کتاب نمی خورد و شاید مشکل از ویراستاری باشه،شایدم خود نویسنده شیطنت کرده.

در پایان باید بگم که این کتاب رو جمع خوانی کنید، این یه توصیه‌ی کاملا دوستانه‌ست چون قطعا اینطوری راحت تر می تونید ضربه‌های که نویسنده به احساساتتون می زنه رو  پشت سر بزارید.
          

            کتاب ضعیفی بود هم از نظر پرداخت داستانی هم از نظر فرم داستان نویسی. مگر اینکه نویسنده این کتاب هم ادعا کند که قصه بوده نه داستان!!
فکر می‌کنم این مدل کتاب‌های فانتزی ضعیف به درد سنین دبستان می‌خورد. شاید حدود ۱۰،۱۱ ساله. توصیف از شخصیتهای بد هم اینقدر ضعیف بود که کسی را نخواهد ترساند. یاد این قصه‌ها می‌افتادم که بعد از خواندن به کودک می‌گویند شخصیت‌ها را نقاشی کن. ما هم باید خودمان شخصیت‌ها را هر جور دوست داریم نقاشی کنیم! 
          

            امروز تولد سیمین دانشور است و من بیش از آنکه سیمین و جلال را به عنوان دو نویسنده و مترجم خوانده باشم، از نامه‌هایشان آموخته‌ام. از رابطه پر فراز و نشیب‌شان. ما خیلی‌ها را داشتیم برای آموختن داستان و نویسندگی و تفکر چپ و گاهی راست. اما برای آموختن رابطه، آموختن زندگی واقعی و عشقی که در زندگی روزانه جاری می‌شود آموزگاری نداشتیم. من بعدها دانستم چقدر از نامه‌های سیمین و جلال و غروب جلال زندگی، عشق، همراهی و رابطه آموخته‌ام. عشق و رابطه‌ای که واقعی و وفادارانه است پر از قهر و آشتی و لحظه‌های تردید و تنهایی. 
...
گفت: عهد و عیال، روزگار به آدم سیلی می‌زند، سیلی را که خوردی یا گیج می‌شوی و خلاص. می‌افتی و هیچکس دست تو را نخواهد گرفت. باید دست بگذاری سرزانویت و بگویی یا علی و خودت بلند بشوی که شاید نتوانی. اما از سیلی روزگار هوشیار هم می‌شود شد، تو سعی کن هوشیار بشوی.
از کتاب غروب جلال