مردم تنها چیزی را که خود از آن در شک‌اند
 می‌کوشند تا ثابت کنند.. 
      

        
- تنها زمانی صبور خواهیم شد که 
صبر را یک قدرت بدانیم، نه یک ضعف.
و آنچه ویرانمان می‌کند، روزگار نیست
بلکه حوصله‌ی کوچک و آرزوهای بزرگ‌مان است.. 
      

        - زمان، بیماری و مرگ؛ 
همه چیزمون رو از ما میدزدن، 
چرا یکمی از اون چیزایی که ازمون دزدیدن رو 
ازشون پس نگیریم!؟ 
      

        - چرا ما نمیتونیم یه فرصت داشته باشیم؟ 
+ فرصت چی؟ 
- فرصتی برای داشتن یه فرصت دیگه. 
چرا نمیتونیم بریم در خونه مرگ رو بزنیم
 و بهش التماس کنیم،
 یا معامله کنیم، 
یا باهاش مچ بندازیم یا تو چشاش زل بزنیم
 و ازش بخوایم که زنده نگهمون داره؟  
حتی حاضرم باهاش دعوا کنم 
تا این فرصت رو داشته باشم 
که خودم تصمیم بگیرم چطوری بمیرم. 
دوست دارم تو خواب بمیرم.. 
و فقط در صورتی میخوابم 
که به اندازه کافی شجاعانه زندگی کرده باشم. 
اون هم به عنوان شخص شجاعی 
که یه نفر دلش بخواد دستشو دور گردنم بندازه 
یا حتی سرش رو روی شونه ام بزاره، 
و باهام قدم بزنیم
 و درمورد زندگی شاد و هیجان انگیزی 
که باهم داشتیم صحبت کنیم:)