بریده‌ای از کتاب به امید دل بستم اثر لان کالی

- من‌از‌شب‌نمی‌ترسم. من‌دردل‌شب‌زندگی‌می‌کنم. چشم‌هایم‌به‌شب‌عادت‌کرده‌اند، دستانم‌به‌نبوسیدن، و‌قلبم‌به‌بی‌احساسی. شب‌آن‌دشمنی‌نیست‌که‌دیگران‌خیال‌می‌کنند. وقتی‌خورشیدتان‌می‌سوزد‌و‌می‌میرد، همه‌چیز‌به‌حالت‌طبیعی‌اش‌بازمی‌گردد..