یکی از کتابهاییه که با خواندنش و خواندن نظرات خانم هایی که تجارب خودشون از کار در خانه رو دارند میگن، به عنوان یک مرد متحیر میشم که چقدر بی توجه بودم به این جنبه مهم زندگی. 
خط به خط که میرم جلو این بی توجهی بیشتر آدم رو دچار عذاب وجان میکنه. به نظرم زن زندگی آزادی از توجه به زیست روزمره خانمها معنا پیدا میکنه .
خواندن  این کتاب رو به تمام آقایان توصیه میکنم مخصوصا اونهایی که دغدغه های حقوق زنان رو دارند.
      

        "معماری و راز جاوندانگی" بیانگر این است که همواره کیفیتی وجود دارد که باید اون رو بدست اورد. 
"کریستوفر الکساندر" در کتاب دیگری به نام "زبان الگوها" که در ایران به اشتباه با عنوان "الگوهای استاندارد در معماری" ترجمه شده، به معرفی الگوهایی میپردازه که در این کتاب نظریه ش رو تبیین کرده. در اونجا میگه چطور الگوهایی میشه خلق کرد که به معماری و شهرسازی کیفیت میدن، کیفیتی که از جنس پدیدار که نمیشه برش نامی گذاشت.
کتاب معماری و راز جاودانگی حتی نگرش من به زندگی و محیط تغییر داد.
الکساندر بی شک نه فقط معمار که یک اندیشمند زندگی و جامعه ست.
      

        یکی از نکات جالب توجه در مورد کتاب "مردم در سیاست ایران"، اینه که تصور گروه های روشنفکران و سنت گرایان (سلطنت طلبان و حکام) همواره از مسئله جمعیت با هم در تضاده. اینکه جمعیت خیابانی سنتگرایان و حامیان سلطنت هم دست کمی از جمعیت روشنفکران و تحول خواهان نداشت. مثلا وقتی تجمع میدان توپخانه رو در برابر مشروطه خواهان بهارستان، تعریف میکنه.
روایت غالب اینطوره که تاریخ را برندگان مینویسند، اما بر خلافش باید گفت که تاریخ را روشنفکران مینویسند و نگرش اصلی به جمعیت و حوادث رو اونها میسازند.