اوایل کتاب خیلی مبهم و گیج کننده است و این واقعا باعث کلافگی میشه اما اگه مقاومت کنید و ادامه بدید از اواسط به بعد ، داستان براتون روشن تر و واضح تر و به مراتب جذاب و گیرا تر میشه، که هیچ جوره حاضر نیستید رهاش کنید.
با خوندن کتاب  گاهی حس غرور و افتخار ، گاهی خشم ، گاهی تاسف و گاهی بغض سراغتون میاد .
 در کل کتاب خوبیه که ارزش مطالعه داره ازش غافل نشید.
به شخصه این دید رو در من تقویت کرد که : سفره جنگ ۱۴۰۰ سال است که پهن شده و اصلا  جمع بشو نیست فقط این صورت جنگ است که تغییر میکند ، یک روز با اسب و شمشیر و نیزه است یک روز با توپ و تفنگ یک روز اینجا است و یک روز جای دیگر...
( برشی از کتاب)


      

        جالب نبود ، فضای کتاب خیلی سیاه و غم انگیز بود عملا زندگی رو پوچ و بی معنی برای خواننده جلوه میده هر چند که قصه ی خودکشی هر کدوم از آدم ها جذابیت خاص خودش رو داره...
انتظار داشتم نویسنده از پوچی به امید برسه ولی دریغ از کورسویی از امید...
پایانش هم خیلی برخلاف انتظار بود و اذیت کننده!
در کل پیشنهاد نمیکنم خیلی گزینه های بهتری وجود داره که بخواید وقتتون رو  صرفش کنید.
      

        مگیر خرده به تقدیر ، شربت ایمان 
فقط به داغ صبوری قوام می گیرد
.................
صبور باش که زخم زبان همراهان
زمان که میگذرد التیام میگیرد...