تصویر حوزه‌ای که باید باشد، در این کتاب ترسیم شده. از طرفی دل آدم میلرزد که فاصله زیاد است و از طرفی قرص میشود که شخصیتهایی دغدغهٔ بسیاری برای ارتقای دانش‌پژوهان حوزوی دارند.
در بخشی از کتاب اینگونه توصیف طلاب مطلوب را از نگاه ناظر بیرونی توصیف میکند: ما با افرادی روبه‌رو شدیم که هر کدام دارای کتابخانه‌ای کوچک ولی علمی بودند… ما طلابی را دیدیم که حوصله و اشتیاق مطالعه داشتند و با خواندن چند صفحه از یک کتاب خسته و بی‌حوصله نمیشدند… طلاب در درسها فقط شنونده نبودند بلکه فعالیت اصلی درس را که یافتن پاسخ مسأله و حل مشکلی بود با هدایت استاد به عهده داشتند. تمام طلاب دارای برنامه‌ریزی درازمدت بودند و افقهای ۲۰، ۳۰ و ۵۰ ساله برای خود داشتند و مرحله به مرحله نشاط و انگیزهٔ ادامه راه در آنها بیشتر دیده میشد… واقعا جالب بود که در هر گفتگویی وقتی نظر اسلام را درباره موضوعی قدیمی یا جدید میپرسیدیم، فورا آیه‌ای از قرآن میخواندند و آن را از روی قرآنی که در جیب داشتند نشان میدادند… مراجعه کنندگان مختلفی را میدیدیم که هر یک با خواسته‌ای میآمدند و با دستورالعملی قدم به قدم برای حل مشکل باز میگشتند…
      

        کتاب جذاب و خوش‌خوانی است. مناسب است مسلمانی که باید مبلغ اسلام باشد، بداند روش پیغمبر در برخورد با دیگران و در تبلیغ دین خدا چگونه بوده تا نزدیک به سیره ایشان عمل شود.
پیغمبر (ص) قبل از اینکه معاذ را برای تبلیغ بفرستند، اینچنین توصیه میکنند: یا معاذ! بشّر ولا تنفر؛ یعنی مردم را ترغیب کن و آنها را از دین زده نکن. بعد شهید مطهری داستان آن مسیحی را میآورد که تازه به دست شخصی مسلمان شده بود. آن شخص بلایی سر آن تازه مسلمان میآورد که یک روزه از دین برمیگردد.
سپس شهید مطهری این روایت را از پیامبر (ص) نقل میکند: بعثت علی الشریعة السمحة السهلة؛ یعنی شریعت با گذشت است و آسان.
      

        برخی صفات پسندیده در میان مؤمنین درست فهمیده نشده. مثلا در مورد مفهوم صبر، ذهن ما سمت صبر بر مصائب میرود؛ در حالی که این، مرتبه پایینی از صبر است! مرتبه بالاتر آن این است که در مسیر کمال، مصیبت (کار دشوار الهی) را اختیار کنی و بر آن صبر نمایی.
این کتاب مفهوم ۱۲ خلق پسندیده را با نگاه صحیح تبیین میکند.
هنگام خواندن کتاب مجبور میشدم زندگی‌ام را بازنگری کنم. فصل پنجم (حلم) و ششم (حسن خلق) تأثیر عمیقی ایجاد کرد.
بی‌شک جا دارد مبلغان و فرهنگیان از این کتاب بهره گیرند.
      

        کتابی پر مغز و مورد نیاز طلاب و اندیشمندان انقلاب؛ اگر خواستیم تفاوت امام با بقیه علما را تبیین کنیم، کتاب بسیار مناسبی است. پاورقی‌هایش بر جذابیت کتاب افزوده بود.
بعد از اتمام کتاب، شوق ورود در عرفان نظری و عملی و خواندن کتب عرفا دو چندان شد.
نویسنده معتقد است، اندیشه ناب عرفانی امام خمینی (ره) بود که او را به نظریه ولایت مطلقه فقیه رسانیده؛ و این مطلب را با بیانی نه چندان پیچیده تبیین کرده است.
رابطه فقه و اخلاق و عرفان و فلسفه هم در این کتاب تا حدودی روشن شده است.
عظمت امام هم در جای جای کتاب احساس میشود.
      

        باید اول تا آخرش را بی وقفه خواند تا نوشته‌هایش را هضم کرد. به خاطر دیدار اولش برای نوجوان مناسب نیست. توصیفِ تصویر ابهت امام و عمهٔ ایشان طوری است که سخت از ذهن میرود.
      

        نویسنده با روایتهای مختلف، خواننده را به افقی  میبرد که: انقلاب اسلامی تنها راه زندگی آزادانه و مستقل است.
در نهایت با تمام وجود احساس میشد که: امام، ایران را رشید کرد؛ مافوق تمام قدرتها.