شما که اینقدر سنگ «سیمون دوبوار» رو به سینه میزنید، آیا میدانستید ما خودمون همین صد و خرده‌ای سال پیش «مزین السلطنه مذگان» داشتیم؟ 😂

مریم عمید ملقب به مزین السلطنة، که پدرش پزشک قشون ناصرالدین شاه و مادرش از زنان درباری بود، به جای اینکه بعد از آموختن دوزار سواد وقتش را با رفتن به مهمانی های درباری و فخرفروشی به زنان اشراف تلف کند، تمام عمر کوتاهش را صرف بالا بردن سواد و آگاهی زنان، مجهزکردن و توسعه‌ی مدارس دخترانه و انتشار یک روزنامه‌ی مخصوص زنان به نام  «شکوفه» می‌کند.
 «جریده فریده» گزیده‌ی مطالب روزنامه‌ی شکوفه است که خود مزین السلطنة در توصیفش میگوید:  «روزنامه‌ای است اخلاقی، ادبی، حفظ الصحه اطفال، خانه‌داری، بچه‌داری، مسلک مستقیمش تربیت دوشیزگان و تصفیه ی اخلاقی زنان، راجع به مدارس نسوان، عجالة ماهی دو نمره طبع می‌شود.»
جریده فریده یک کتاب جذاب و هدیه‌ی عالی برای روزنامه نگاران، جامعه شناسان، فعالان حقوق زنان و همه‌ی کسانی که می‌خواهند مطالعه‌ی تاریخ دوره‌ی قاجار را با یک کتاب جذاب آغاز کنند. 
مزین السلطنة زنی است باسواد، آگاه به شرایط زمانه و نیازهای زنان، مصمم و مستقل و بی نهایت دلسوز.
روح بلندش همراه و یاری گر  زنان زمانه مان باد. 
          

            
اولین باری که خیلی در مورد فضای خیال انگیز و فانتزی و اسطوره ها ،کل محتوای جلسه به جانم نشست و این مباحث را شیرین یافتم،جلسه ای بود که دکتر رضایی ارائه دهنده بود.تا قبل از آن نسبت به اسطوره نظری نداشتم و تا حدی خیال پردازی و قصه پردازی را بیهوده هم می دانستم.
ولی دکتر رضایی چنان از بورخس و کتاب‌هایش گفت که آدم دیگری شدم .
سواد و تسلط بالای ایشان به علاوه لحنی منعطف با چاشنی طنز باعث شد تمام طول جلسه مجازی چشم از صفحه گوشی بر ندارم.
و یادداشتی که از کتاب های معرفی شده در جلسه برداشتم،جز یادداشت هایی است که هیچ وقت گم نکردم و حتما تا قبل از مرگ این کتاب‌ها را خواهم خواند.
این کتاب جستارهایی از زندگی دکتر رضایی و زیست او با کتاب است.تجاربی جالب که نشان داد در نظرم نسبت به ایشان اشتباه نکردم.توضیحات  کتاب روان و دلچسب بود مثل همان کلاسی که با ایشان داشتم .کتابی پر از معلومات و آگاهی .چند کتابی که ایشان در لا به لای جستارها معرفی کردند را باید به کتاب های قبلی ام اضافه کنم.
بعضی از جستارها جذاب تر بود که بسته به سلیقه افراد ممکن است متفاوت باشد.آخرین جستار در مورد پیشانی را نپسندیدم.تراکم اطلاعات و پراکنده گویی داشت که راضی ام نکرد.اما یادداشت‌های قاچاق کتاب،حاشیه نویسی بر کتاب و امانت دادن کتاب ،را بیشتر پسندیدم.
خلاصه:
کتابی مناسب همه‌ی کسانی که زیست کتابی دارند و بدون مطالعه ، تکه ای از خود را گم کرده اند.

*کتاب مناسب گروه سنی +۱۵ است*