کتاب سنگینی بود و مفهوم سنگینی هم داشت
ی جاهایش با شخصیت داستان هم ذات پنداری میکردم...
واقعا ی جاهایی این پوچیه ک واقعیت داره 


      

        چه پایانی داشت.
آخرای کتاب از ی جایی  اوج گرفت و با یه پایان عجیب و غم انگیز و دردناک نویسنده کتاب رو تموم کرد
      

        بابک خرمدین  رو فقط اسمشو شنیده بودم و بعد ازینکه کنجکاو شدم درموردش گفتم بیام ی کتابم ازش بخونم
این کتاب رو انتخاب کردم و از خوندنش واقعا لذت بردم...
      

        یه کتاب پرررر از غم و اندوه و جذاب
کتابی بود ک فهموند بهم اجتماع چقد میتونه زندگی یه آدمو تلخ بکنه و تلخ نگه داره...
      

        این اولین کتابی بود که از صادق هدایت خوندم...
داستانی ک تعریف میکرد راوی قصه هم عجیب بود هم غم انگیز هم زیبا.