همون قدر که ما رنگ چشم رو از پدر و مادر به ارث می‌بریم به هم ریختگی روان رو هم از اون ها میگیریم .

همان روز فهمیدم که ما ژن های خرابی داریم . درخت های کجی هستیم . ژن های خراب نمی‌توانند خودشان را خم و راست کنند . کج‌اند . کج می‌روند بالا ‌. خم نمی‌شوند . می‌شکنند . ژن من سالم نبود که سر موش ها را بریدم و آویزانشان کردم تا گربه ها آنطور خونشان را بلیسند . حالا هر چقدر هم پاهای‌مان را می‌جویدند و پتو هایمان را می‌خوردند.