بسم الله الرحمن الرحیم
صرف نگاه احساسی به حرکت راهیان نور ، بنظرم ظلم بزرگی است . این پدیده ی بزرگ جهانی یعنی دفاع مقدس یک پدیده ی جامد نبوده ، بلکه روح حاکم بر آن و حماسه های آن دوران قابل امتداده... خب چطوری میتونیم به اون برسیم؟ طرح بحثی هست که در کتاب به یک بخشی از اون میرسیم...
        

          بسم الله الرحمن الرحیم
انسان ، توصیفی از جهان اطراف خود دارد . توصیفی از محیط خود ، جامعه خود و اطرافیان خود دارد . در این کتاب یک نقد اجتماعی صورت گرفته بود به جامعه آمریکا . این حجم از فعالیت و کارها یک سری مفاهیم را از قبیل استراحت ، تفریح ، خانواده و ... ذبح کرده . و نویسنده در این سبک با بیان جملات مختلف از اشخاص مختلف که سر را به درد می آورد سعی دارد این برداشت خودش را مستند کند و اثبات کند. 
نکته ی مهمی که شما بعد از بررسی این کتاب به آن میرسید این است که برخی از این تحلیل ها بر جامعه ما نیز صدق میکند... و اونجاست که این آسیب ها جدی تر میشود و تلاش ما برای برطرف کردن آنها و راه حل ارائه کردن را میطلبد


        

          بسم الله الرحمن الرحیم

آمادگی ، شکر است . اینکه ما از قبل رسیدن به یک نعمت ، خودمان را برای آن آماده کنیم مصداق شکر عملی است . بعضی نعمت ها ، واقعا نعمت های خاصی هستند . یعنی شما وقتی نزد « اهل معنا » می روید ، متوجه می شوید که آنها  نسبت به یک سری چیز ها توجه ویژه تری دارند . یکی از آن چیز ها فرصت ماه رجبه که در ادامه ی آن به شعبان و رمضان متصل میشود . و بزرگان اهتمامشون در این سه ماه خاص تر بوده . حتما یک خبر هایی هست در این سه ماه... این سه ماه خاصه ... این نعمت بزرگی است ! و خیلی زشته که ما از این فرصت ناب استفاده نکنیم... لذا باید آستین همت بالا بزنیم و خودمون رو هم از جهت معرفتی و هم از جهت عملی قوی کنیم تا بتونیم از باران نعمت و فرصت در این ماه استفاده کنیم ... باید غبار های دلمون رو پاک کنیم... چرا که مهمانی ای در راه هست... باید نزد بزرگان برویم و مشق بندگی بیاموزیم ...
در این کتاب یک سیر کوتاهی در اهمیت این ماه ، اعمال این ماه و فرصت خاص اعتکاف شده است...