میخوام اول درباره این بنویسم که چرا ۳ستاره دادم به این رمان
مهم ترین دلیل اشاره ناچیز نویسنده به شخصیت های زن بود .
بیشتر متن کتاب هول محور مردان میچرخه و تعداد کمی شخصیت زن اصلی وجود داره که بهشون اشاره شده که در حاشیه داستان هستند و میشه گفت اکثرشون دارای صفات مناسب و خوبی نیستند.
درواقع داستان میتونست شخصیت های متعددی داشته باشه از جمله زنان که جای خالیشون رو حتما حین خوندن کتاب احساس میکنید.
به نظر من شخصیت زن دایی جان ناپلئون یا زن آقا جان میتونستند حرفای زیادی برای گفتن داشته باشن که عملا هیچ اشاره ای بهشون نشده.
تنها زمانی در متن به زنان اشاره شده که مورد توجه مردان بوده و ما حین خوندن متن کاملا واقف بر این هستیم که این رمان اثر نویسنده مرد هست.
خلاصه مطالب بالا اینکه رمان یه سری شخصیت هایی داره که خیلی روشون کار شده و با جزئیات هست که غالبا مردان هستند اما جای خالی زنان داستان به شدت حس میشه.
مورد دوم اینکه کتاب شرح وقایع هست و به شرح جزئیات از جمله محیط و افراد و ... اشاره ای نشده (که نمیشه اینو جز معایب دانست اما در تصویرسازی ممکنه خواننده به مشکل بر بخوره)
اما حالا درباره این میخوام بنویسم که چرا این کتاب رو پیشنهاد میدم
شما قراره اثری رو با چاشنی طنز های جذاب بخونید و همچنین از زندگی اشراف اون دوره باخبر بشید و همچنین قراره با کاراکتری آشنا بشید به اسم دایی جان ناپلئون که مطمئنا در نزدیکی خودتون هم از این نوع کاراکتر کم نیست.
کتاب بذله گویی نمیکنه و با کلمات خاصی شوخی های مخصوص بزرگسال داره که اصلا زننده نیست و این مهارت نویسنده رو نشون میده .
و پایان بندی کتاب بسیار مناسب و جذابه .