مطالعه کتاب را تمام کردم. روش من در مطالعه اینطور است که در حین خواندن کتاب، اگر به مطلب جدید، جالب و یا عجیبی برخورد کنم ، آن مطلب را با ذکر صفحه یادداشت می کنم، و یا با موبایل از آن صفحه و مطلب عکس می گیرم. و بعدها مرور آن یادداشت ها و عکس ها می شود مرور دوباره آن کتاب برای من. گاهی البته در انجام این کار بی حوصله هستم و با خودم می گویم بگذار چند مطلب جمع شود، یکجا یادداشت می کنم و یا عکس می گیرم. و همین کار اشتباه محض است، چون چند بار این مسئله برایم اتفاق افتاده. بعد از گذشتن از آن مطلب پیدا کردن آن تقریبا محال است. انگار می خواهم سوزنی را در انبار کاهی پیدا کنم. و حال من بعد از اتمام مطالعه نون نوشتن همین است. کاش همان موقع بعضی لغات نامانوس و یا جدید را یادداشت کرده بودم، لغات و عباراتی مانند: 
برخوردهائی که گه گاه با هم داشته بودیم! (داشتیم بهتر نیست؟)
در پس پشت اندیشه ام!
شاخه های یخین (منظورشان همان یخی بوده است!)
و ..... 
بعضی قسمت های کتاب را نفهمیدم، یا بهتر است بگویم کمتر فهمیدم. البته به موضوع آنها هم زیاد علاقه مند نیستم که بیشتر دنبال کنم (اصلا دلیل کمتر فهمیدن همین است!)، اما اکثر قسمت ها روان است و خوب نوشته شده. در مجموع از خواندن کتاب راضی هستم، بخصوص من که به مطالعه کتاب ها و یادداشت ها و مصاحبه های نویسندگان علاقه دارم، چون زوایای پنهان و به قول معروف پشت پرده زندگی آنها را نشان می دهد. تلاش و سختی های مکرر و سنگین نویسنده در خلق آثار معروف خودش مخصوصا کلیدر خواندنی است.
پ ن ۱: کتاب را از طریق نمایشگاه مجازی سال ۱۴۰۱ خریدم. و دلم تنگ شده برای پرسه زدن در غرفه های شلوغ نمایشگاه کتاب.
پ ن ۲: قبلا کتاب جای خالی سلوچ را از آقای دولت آبادی خوانده ام و راضی هستم، اما امیدوارم روزی اراده مطالعه کلیدر را پیدا کنم.
      

        مطالعه کتاب را تمام کردم و بسیار لذت بردم، هم از موضوع کتاب، و هم  نحوه نگارش که به قول معروف مفید و مختصر بود، و هم طنزی که چاشنی کتاب شده بود.
در عین حال دلم به حال زبان شیرین فارسی سوخت که مدت هاست مورد هجوم قرار گرفته و  متاسفانه فضای مجازی و رسانه ها و صدا و سیما هم به این هجوم دامن زده اند. نویسنده در این کتاب بخشی از بی مهری هائی که در حق زبان فارسی صورت گرفته را  با بیانی شیوا و البته مختصر توضیح داده است.
از تعداد قابل توجهی از نکات کتاب اطلاع داشتم، اما نکات جدیدی هم بود که یاد گرفتم، مانند پیشخان که درست است، و پیشخوان نادرست. و یا گفت و گو که درست است، و گفتگو نادرست.
مطالعه کتاب را توصیه می کنم، مخصوصا به کسانی که دغدغه آنها زبان شیرین فارسی و درست نوشتن و درست صحبت کردن  است.
پ ن: این کتاب را یک کتابخوار به من هدیه داد. همین جا باید از این کتابخوار عزیز تشکر کنم و بگویم که اکثر کتاب هائی که تا کنون از این کتابخوار هدیه گرفته ام بسیار خوب انتخاب شده اند. بعضی را خوانده ام و بعضی دیگر هنوز در نوبت خواندن هستند. و از شما چه پنهان که به دلیل جذابیت موضوع و عنوان این کتاب های هدیه، حتی نوبت مطالعه کتاب هائی که خودم خریده ام را جابجا کرده ام، و البته شاهد غر زدن آنها هستم!! 😄
      

        من این کتاب را چند ماه پیش خواندم، و از خواندن آن لذت بردم.   سال ها پیش کتاب های شاهزاده و گدا، و سپید دندان را با ترجمه مرحوم آقای محمد قاضی  خوانده بودم و ترجمه یکدست و استادانه آن ها را دوست داشتم. با خواندن کتاب خاطرات یک مترجم با فراز و نشیب  زندگی ایشان  آشنا شدم. توصیه می کنم این کتاب را بخوانید.
پ ن: من چند دقیقه پیش در بهخوان ثبت نام کردم. و  این یادداشت در واقع بیشتر بهانه ای بود برای اعلام حضور من در بهخوان!