یکی دو سال پیش شروع کردم به خوندنش. برنامه داشتم هر شب چند صفحه‌ای مطالعه کنم. مطالعه که نبود! هر شب در مقام شاگردی کوچک، می‌نشستم روبه‌روی حاج آقا، ایشون انگشت اشاره‌شون رو بالا می‌آوردن و نصیحتم میکردن. گاهی نوازش و گاهی یه ضربه  کوچک از سر محبت پدرانه؛ که به خودم بیام و حواسمو جمع کنم، که مغرور به بت شکنی نشم، که ممکنه همین بت‌شکنی بت بشه برام.
کمتر پیش میاد بعد چند وقت سراغ کتابی برم و  انقدر مشتاقانه بخوام دوباره بخونمش. این کتاب، از اوناست :)🌱