بعد از خوندن کتاب میتونید ۸ قرار عاشقانه با همسرتون داشته باشید و در این باب‌ها باهاش گفت‌وگو کنید.
قرار اول: به من تکیه کن!
اعتماد و تعهد
قرار دوم: توافق بر سر عدم‌توافق
رسیدگی به کشمکش‌ها
قرار سوم: بزن بریم!
مسائل جنسی و محرمانه
قرار چهارم: بهای عشق
کار و پول
قرار پنجم: خانه‌ای برای بزرگ شدن
خانواده
قرار ششم: با من بازی کن!
سرگرمی و ماجراجویی
قرار هفتم: چیزی برای باور داشتن
رشد و معنویت
قرار هشتم: یک عمر زندگی عاشقانه
رویاها

درسته که نویسنده کتاب یک مقدار از فرهنگ ما دوره ولی ما رو دچار سردرگمی نمیکنه و میتونیم بفهمیمش...
دسته‌بندی خوبی از مسائل مختلف زندگی زناشویی داده و باب گفت‌وگو رو باز کرده. خوندنش برا ترمیم، اصلاح و حتی تقویت رابطه به نظرم میتونه مفید باشه...
آخر هرفصل یه خلاصه داده که اگه وقت یا حوصله خوندن کل فصل رو نداریم این رو بخونیم.
و یه خوبی بزرگش طرح کلی سوال باز آخر هر فصل برای پیش بردن بحث.
اون اولش هم تکنیک‌های هم‌دردی و گوش دادن موثر رو گفته...
و بزرگ‌ترین مزیت کتاب به نظرم دادن سرنخ‌هایی برای فکر و گفت‌وگو کردن راجب مسئله‌هایی که مهمن...

      

        بالاخره کتاب وطن‌دار رو تمومش کردم! از اونجایی که کتاب رمان و قصه نبود کشش لازم برای پیوسته خوانی رو نداشت ولی بد هم نبود. روایت به روایت توی مترو، ایستگاه اتوبوس و یا قبل از خواب میخوندم و غرق در زندگی آدم‌هاش می‌شدم.
روایت‌ها در واقع تجربیات زیسته آدم‌های موفق افغانستانی هست که بخشی از زندگیشون رو در ایران گذرونده بودند. هم از تلخی‌هاش گفتند هم از شیرینی‌هاش...
جذابیت کتاب ولی برای من خوندن کلمات بسیار بسیار شیرین افغانستانی بود. کلمات و اصطلاحاتی که انگار سالیان پیش ماهم از این‌ها استفاده می‌کردیم. فارسی آغشته نشده به زبان‌های دیگه...فارسی خالص و پاک...خیلی جذابیت داشت و شیرین بود برای من...
ولی ضعف بزرگی که کتاب داشت این بود که این آدم‌ها اکثرا یا در زمینه ادبیات و نویسندگی و علوم انسانی و یا هنر در ایران فرد موفقی شده بودند. انگار زمینه‌های دیگه جایی برای این آدم‌ها نداشت که یا کتاب به اون‌ها نپرداخته بود یا واقعا زمینه‌ای در ایران برای این‌چنین موارد وجود نداره که بر فرض درست بودم احتمال دوم این به شدت من رو ناراحت کرد.
      

        نادر برا بچه‌ها روون مینویسه...بی‌تکلف‌‌‌‌...کودکانه... 
نادر دنیای بچه‌ها با نادر بزرگترا متفاوته
این کتابو برا بچه‌های شر و شیطون بخونید!
      

        مهم‌ترین و برجسته‌ترین ویژگی کتاب به نظرم این بود که برخلاف روال معمول و به دور از کلیشه‌های رایج سراغ موضوع انقلاب اسلامی رفته بود و خب این برای من جذاب بود.
پایان‌بندی خیلی متفاوتی داشت و خب اینم نقطه عطف مهمی در کتاب بود.
به لطف دوستان سه‌کتابی با طراح جلد و تایپوگرافیستش یعنی آقایان مجید زارع و مجید کاشانی آشنا شدم که از مطرح‌ترین طراحان جلد معاصر هستند.
برای من گوش دادن به کتاب به صورت صوتی خیلی سخت بود و صوتی گوش دادنش رو پیشنهاد نمیکنم!
      

        یه سفر کوتاه دو سه روزه تنهایی زمان خیلی خوبی برا خوندن این دست کتاب‌ها و پر کردن اوقات تنهاییه!
سفرنامه‌های منصور ضابطیان که دیگه نیازی به گفتن نداره و همه میشناسن! یه خلاصه جمع و جور از هنرها سنت‌ها و آداب و رفتار اون ملت رو سعی می‌کنه تو کتابش نشون بده.
خودمقصرپندازی بیش از حد ژاپنی‌ها خصلت جالبی بود که تصورم از ژاپنی‌ها رو پیش از این متفاوت کرد!
      

        زیاد اهل خوندن زندگی‌نامه شهدا نبودم! بواسطه گروه دوست داشتنی سه کتاب و تور تورنتو با محمدعلی جعفری آشنا شدم. تعریف و تمجدید بچه‌ها از این اثر آقای جعفری باعث شد برم سمت خوندنش!
مثل تور تورنتو کتاب روایت ساده‌ای داره و از پیچیدگی و کشف و این چیزها خبری نیس! انگار نویسنده رفته با تعداد زیادی مصاحبه کرده و همونا رو پیاده کرده!
چیزی که کتاب رو خاص کرده همون شهید حججی هست. خیلی ساده و خاکی و نجف‌آبادی! خیلی حس نزدیکی به خودت میکنی و انگار تمامی جوانب وجودیش رو میفهمی!
کتاب بهم جهان‌بینی جدید یا متفاوتی نداد ولی همینکه یه چیزایی رو یادآوری کرد خودش خیلی خوبه:)