از خواندنش لذت بردم. خودم را در آیینه سطرهایش دیدم . جملاتش را با خودم تکرار کردم. با مستوره حرف زدم ، برایش نوشتم  و با او تا انتهای راه همراه شدم.
حالا دلم برای یوما و  بی‌بی تنگ شده...
      

        کتابیه که در مجموع به نظرم ارزش یکبار خوندن رو داره.
آدم رو به فکر فرو می‌بره.
البته  من نسخه‌ی تو طاقچه رو خوندم که یه مقدار مشکلات ویرایشی داشت و به لحاظ ترجمه هم می‌تونست بهتر باشه چون یک جاهایی مفاهیم گنگ بودن.
و البته کتاب یک جاهایی خسته کننده می‌شد و از یک سری مسائل که قبلا در موردشون صحبت کرده بود در جایی دیگه رد می‌شد. و دیگه توضیحی  نمیداد.
در کل خوشحالم خوندمش.😊