دلم برای این مجموعه تنگ خواهد شد...



برای گوش های نوک تیز کاس، برای لطیفه های بی مزه ی مکس_ارنست ، برای "مسخره" و "باحال" گفتن های یو_یوجی، برای عتیقه فروشی بابابزرگ لری و بابابزرگ وین، با اینکه حتی بابابزرگ واقعی شخصیت اصلی هم نبودن، برای من  بابابزرگ های واقعی بودن... 
برای پیترو ، اعضای گروه هنامحرم، برای دستگاه کد شکن مکس_ارنست، چیپس های ترکیبی کاس ، کوله پشتی کاس و فوبیا ها و حساسیت های مکس_ ارنست...
حتی برای خورشید نیمه شب! برای خانم مووه ای که ازش متنفر بودم و دکتر ل که واقعا خیلی گناه داشت، حتی برای خواهر های اسکلتون! برای کاساندرا یا همون کلارا عمه ی خانم جانسون،برای وراجی ها ی مکس ارنست ، برای شوخی های پسودانیموس بوش که جنسشون بعد رفتن روی صحنه در کودکی اش کاملا عوض شده بود، برای سخنرانی تاثیر گذار و اشک در آر مکس ارنست در جشن فارغ التحصیلی ، حتی برای آمبر !،حتی برای بنجامین بلک در زمان شستشوی مغزی!، برای هر ورق و هر صفحه ی هر جلد این مجموعه، برای بوی ورق ها و فونت کلمات پرتقال که انگار تو این مجموعه فرق داشتن، برای دیاپازون و برای سمفونی بو ها ‌..‌..
خلاصه برای تک تک ورقه های این مجموعه،مجموعه ای که یه سور زده به افسردگی بعد از اتمام کتاب .
برای همه چیزش
حتی برای لفت دادن نویسنده
حتی برای رو مخ بودن شخصیت های منفی
حتی برای خونه ی نصف شده ی پدر و مادر مکس ارنست 


برای همه چیز
همه چیز
همه........




چیز‌.
      

        چیزی نمیگم
فقط میگم این کرم درون من که ده تا کتابو با هم شروع کنم هنوز هم نخوابیده🐛