پس از جنگ و صلح  نویسنده های زیادی در  روسیه سعی کردند فضای اجتماعی و سیاسی روسیه در زمان جنگ رو  به تصویر بکشند نمونه آنها دن آرام و گذر از رنج هاست
که هردو سعی به تشریح روسیه در  زمان انقلاب بزرگ بلشویک ها را یکی از زبان اقوام وحشی و بیابان گرد و روستایی دن آرام
و یکی از زبان روشنفکران و مردمان  شهرهای بزرگ روسیه
  کتاب از نظر داستانی بسیار زیباست درسته در جلد دو کمی ملال انگیز میشود اما باز زیبایی خود رو حفظ میکند
و خب انسان رو به اندیشه مجبور می‌کنه 
 ما هر آنچه در باره نظریه کمونیسم و مارکسیسم میدونیم
رو از دریچه چشم آمریکا یعنی خصم شوروی میبینیم 
و خب باید سعی کنیم اندیشه های متفکرین چپ را نیز. مخصوصا چپ های غیر رادیکال مثل مارکوزه. درک کنیم



      

        کتاب به سبک جریان سیال ذهن نوشته شده و به نظرم مطالعه ی اون برای کسانی که تازه شروع به مطالعه  کردند خوب نیست 
حالت مالی خولیایی  روایت داستان برای من جذاب بود
 دیالوگ  های داستان نمایش نامه وار هستند 

      

        سایه های شب رمانیست مثل قطار  کوبنده  و مثل چاقو برنده و خشن  
در ابتدا بگم از نظر داستانی  این کتاب غنی  هست و ارزشمند 
به شخصیت ها به خوبی پرداخته شده 
و از نظر فلسفی .جامعه شناختی و روان‌شناختی  عالی
مردی رو فرض کنید که در بند آبا اجداد است
معلوم نیست کدام خیانت در کدام غاری این میل رو در  درون قهرمان ما ایجاد کرده میل به آسیب زدن به زنان
و سورین زنی نگون‌بخت که  برای فهم دلیل سیه بختیش تا صفحه 50 آشکار میشود
و سخنی در باب امیل زولا 
من نمی خواهم زندگی نامه این نویسنده رو بازگو کنم
فقط چند کلامی درباره اندیشه اش
همه امیل زولا رو به عنوان نویسنده بدبین به بشر یاد میکنند اما  دشت بی آب علف جهان بینی زولا گاهی اوقات و نه خیلی زیاد ستاره ای برای هدایت بشر و رستگاری در آسمانش حضور پیدا می کند
و خب  قهرمانان زن عجیبی رو هم خلق میکند
زنی مو سپید جذابی مثل کارولین سورین  همین رمان 
کریستین قهرمان شاهکار
و  کاترین ژرمینال

      

        طنز نقادانه گوگول   واقعا شیرین و قابل ستایش است

      

        این کتاب را باید حتما بدون سانسور خواند چون در روند تکامل قهرمان داستان و سیر رخداد  تداخل ایجاد میشود
 ترجمه میر عباسی  بدون سانسور می‌باشد همین اثر نشر چشمه
      

        شاهکار  کوتاهی از نویسنده کبیر روس
از واژه کبیر استفاده کردم  چون به نظرم نویسنده رو بهتر و بزرگتر نشون میده .
کتاب با مقدمه ی داستایفسکی شروع میشه که همین نشونه خاص بودنش هستش  داستان توسط نویسنده در مقدمه کاملا اسپویل میشه
مردی رو تصور کنید  که همسرش خودکشی کرده
و داره فکر می‌کنه چرا؟
به جرأت میتونم بگم شخصیت پردازی در این داستان کوتاه  از خیلی از رمان های بلند بهتر هستش واقعی تر و  عمیق تر .
عمق فلسفی و روانشناختی کتاب های داستایفسکی فوق العاده زیاد هستش  این کتاب هم مثل باقی آثارش  با وجود این که این کتاب از جریان سیال ذهن  پیروی می‌کنه فوق العاده جذاب هستش  
در آخر باید بگم این داستان از حادثه خودکشی در پترزبورگ الهام گرفته شده زنی که با شمایل مسیح در دست خودش رو از پنجره پرت می‌کنه پایین .

      

        بد بینی نویسنده به ذات انسان کاملا مشهود هستش و خب شاید یکی از دلایلی که با اون ارتباط برقرار نکردم همین بود
به شخصیت ها به خوبی پرداخته نشده بود 
وجود برخی از اجزای داستان بی معنا بود  
حجم کتاب خیلی کم هستش فکر میکنم  کلا یک ساعت هم طول نکشه خواندش
این کتاب شباهت زیادی  به کتاب  مردن شنیتسلر داره 
البته مردن به مراتب قوی تر هستش