"فکر میکنی که فقط خودت بدبخت ترین آدم دنیایی ."
      

        آرت جذابی داشت و موضوعش رو واقعا دوست داشتم بنظرم اگه حوصله کتاب خوندن ندارین ، گزینه مناسب و خوبی میتونه باشه =)
      

        کتاب حرف های جدیدی برای گفتن داشت و مثل بقیه کتاب های روانشناسی نبود و مثال هاش خوندنش رو روون تر کرد برام .
روی هم رفته دوستش داشتم .
      

        این کتاب آقای اروین د یالوم رو بیشتر از «وقتی نیچه گریست» دوست داشتم، داستان های نسبتا کوتاه با مکالمات پرمفهوم‌!
همین باعث شد نسبت به بقیه کتاب‌های نویسنده کنجکاو بشم. 
چند روزی میشه که تمومش کردم اما دلم نمیاد روی قفسه کتاب ها بذارمش چون احساس میکنم یکبار خوندنش کافی نیست .