باید بگم که این کتاب در ابتدا شما رو تو اقیانوس عظیمی از ابهام و شبهه و سوال درباره خدا هل می‌ده و در نهایت حتی یک تکه چوب برای رهایی از غرق شدن بهتون نمی‌ده. خوب بود از این لحاظ که سردرگمی‌های آدمی که با برچسب مسلمان زاده شده ولی هیچ اعتقادی نداره رو بیشتر درک کردم. ولی شخصیت اصلی بر خلاف تلاش نویسنده، هیچ روند یادگیری و تکاملی رو در طول رمان طی نمی‌کنه. در آخر، امتیاز بالایی دادم چون ناگهان من رو به دنیای دانشجویی در انگلستان برد؛ موضوعی که سوپرایزم کرد.
      

        تنها کتابی که من با صفحه به صفحه‌ش گریه کردم این کتاب بود. بار روانی بسیار سنگینی برام داشت و تا مدت‌ها بعد از خوندنش نتونستم آروم شم. قلم نویسنده چنان شما رو با هر کدوم از این بانوان همراه می‌کنه که حس می‌کنید بند بند وجودتون با رنج‌هاشون عجین شده. خودم از کتاب لذت بردم اما به هرکسی قرض دادم نخونده پس داد و گفت که من اصلاً تحمل این حجم از غم در یک کتاب رو ندارم. در آخر توصیه من اینه که اگر خیلی کنجکاو نیستید سمت این کتاب نیاید!