این کتاب در اصل جلد دوم، و ادامه کتاب "دیما" هست.
توی جلد اول با پستی‌ها و بلندی‌‌های زندگی خانواده شهدا (همسر و فرزندان) همراه شدیم‌. هم قدم با دیما اشک ریختیم و سختی کشیدیم.
اما از یک جای داستان، آقای دکتری سروکله‌اش پیدا میشه که عاشق دیما خانوم بوده از قدیم‌الایام...
و همین جای داستان همه چیز عوض میشه و شروع تابو شکنی...
ازدواج مجدد سرکار خانوم دیما! چندماه بعد از شهادت آقای عابس...
و توی این فصل هم دیما خانوم و خانواده از سختی های ایام کرونا، ایام ابتدایی ازدواج مجدد و احوالات خودشون میگن...
و هر لحظه از اواسط این کتاب و حضور دکتر امید در شیفت های بیمارستان ، من منتظر بودم امید هم راهی دنیایی دیگر بشه، و دیما خانوم در جهت رشد و تعالی و کمال خود، در زمینه های شغلی دیگه همسر دیگری پیدا کنند و باز این چرخه ادامه پیدا کنه🤦🏻‍♀️🤦🏻‍♀️🤦🏻‍♀️😅
و خب این کتاب به شدت رویا پردازانه و عجیبه...
چیزی که مدت هاست منو اذیت می‌کنه این هست. چند درصد احتمال داره که توی این مدل زندگی ها، یک عدد دکتر امید عاشق پیشه و قابل اعتماد داشته باشن؟
چقدر احتمال داره ازدواج مجدد آسیب زا نباشه؟ و بجای محل آرامش بودن، خانه رو به محل جنگ اعصاب تغییر نده؟
کاش حداقل برای این موضوع به این قوت... ازدواج مجدد همسران شهدا، داستان بهتری پیدا می‌کردید... نه یه عاشقانه رمانتیک مختص نوجوان! چون از باور های من که کلا خارج بود!