علی زارع شاهی

علی زارع شاهی

@SHEYKH_HADI

56 دنبال شده

37 دنبال کننده

            🏦دانشجوی ناتراز علوم مالی و اقتصادی
🪙 پژوهشگر حکمرانی پولی 
🔻حیطه مطالعاتم:
💲اقتصاد پولی
💳نظام بانکی 
🛡️سرمایه‌داری و مارکسیسم 
🕋مطالعات اسلامی و محب مکتب امام صادق ع 
🖋️عین.صاد خون! 
📚 ادبیات جهان
          

یادداشت‌ها

        بسم الله الرحمن الرحیم 
۱. ظرفیت روایت یا به طور کل ادبیات برای ما چیست؟ روایت چه کمکی به جبهه حق خواهد کرد؟ به نظرم این سوال، نکته‌ای است که در خوانش هر روایت و متن ادبی باید گوشه ذهن داشته باشیم. البته می‌توان به شیوه مفهومی درباره این سوال بحث کرد لکن پاسخ گرفتن به شیوه تجربی و درون متن ادبی بلیغ، چیزی است که انسان را به شهود رسانده و پاسخ کامل به این نحو حاصل خواهد شد. 
من بعد از مواجهه با این متون، دریافتم که با ادبیات و فرم‌های آن می‌توان جبهه‌ای علیه جریان سلطه تشکیل داد که در آن الکن است. با ادبیات می‌توان انسانی که مغلوب سبک زندگی بازاری و روابط اجتماعی فردگرایانۀ مبادله‌ای شده و در روزمرگی رسوب کرده است را بیدار کرد. می‌توان دردهایش را به او نشان داده و افق‌های معنا را برایش گشود. با روایت می‌توان انسان محبوس در تنهایی و گرفتار زندان روزمرگی را نجات داد. روایت می‌تواند بر تاریکی شناختی انسان مدرن نور افکند و او را از غرق شدن در اعداد و ارقام بازار بازدارد.

۲. روایت جان هرسی از زندگی شش تن از ساکنان جزیره هیروشیما در جریان انفجار بمب اتم، از اولین روایت‌های ادبی (و نه آماری) این واقعه است. در این نوشته، هرسی عمدتا به تاثیر بمب اتم بر جسم و تن ژاپن و انسان ژاپنی پرداخته است. این زاویه دید از یکسو باکفایت و مورد رضایت، اما از سویی دیگر نقص جدی به همراه دارد. انتظار عامه جهان از روایت پدیده‌ای که تا کنون رخ نداده، دستیابی به یک رویدادنامه و روایتی است که مبتنی بر مشاهدات میدانی باشد؛ یا به تعبیری یادداشت‌برداری دقیق در طول زمان واقعه از آن‌چه که مشاهده می‌شود. از این منظر، هرسی رسالت خود را تمام و کمال انجام داده و شایسته تقدیر است. 
اما مهم‌تر از زخمی شدن و سوختن جسم و تن ژاپن، تاثیری است که بمب اتم بر روح و کنه آن گذاشته است. در پی این واقعه چه در سطح فردی، که پیوندهای زیادی از هم گسست و روابط معدود جدیدی ایجاد شد، و چه در سطح اجتماعی، که آرمان برآمده از روح انسان شرقی برباد رفت و یک انسان ناامید و پوچ و خمیر متولد شد، زخمی عمیق بر ژاپن ایجاد گردید که نویسنده تمرکزی بر آن ندارد. 
ما در این نوشته ابتدا شاهد یک گزارش علمی از این واقعه تا صفحه ۵۲ هستیم. پس از آن، نحوه روایت احساس عذاب و تکلیف آقای تانیموتو، توانست مواجهه انسان شرقی با این فاجعه را به خوبی نشان داده و چگونگی تهی شدن و بی‌حس شدن انسان‌ها را نمایان کند. این بخش و دو نامۀ آقای تانیمونو به دوست آمریکایی خود، درخشان است. البته باید مدنظر باشد که نمی‌توان از یک نویسنده آمریکایی مامور رسانه آمریکایی، انتظاری بیش از این داشت و ما در همین حد هم، ممنون آقای هرسی هستیم. واقعش البته این نیست، هرسی در زمانی نبوده که بتواند اصلا چنین رسالتی را به دوش بکشد چرا که هم زبان هنر نمی‌داند و هم فیلسوف نبوده و توان خوانش آینده را ندارد. 

۳. یک روایت جامع و ادبی، باید نشان دهد که این واقعه چه اثری بر روح ژاپن و انسان ژاپنی گذاشته و چه بلایی بر سر این جامعه آورده است. باید در بررسی خود به این نتیجه برسد که این بمب‌ها چه جایگاهی در استحاله انسان ژاپنیِ باوقار و غروری به وسعت تاریخ، به موجودی پست و محکوم و بوالهوس دارد. استحاله ژاپن چیزی‌ست که در محصولات سینمایی ژاپن کاملا مشهود است و دیگر امیدی به دیدن آن انسان مبهوت کننده شرقی در پرده سینمای ژاپن نیست. ادبیات ژاپن اما اندکی ته مایه برایش باقی مانده و می‌توان برای دیدار با این انسان عظیم در این سیاهی‌ها به دنبالش بود. اما ابعادی عمیق‌تر از این انسان‌ را، که خود ژاپنی‌ها می‌خواهد آن را زنده نگه‌داشته و بازتولید کنند، در صنعت انیمه می‌توان یافت. آن‌جاست که تلاش‌های  ژاپن برای احیای خود در نسل جدید را می‌توان حس کرد اما باز هم قهرمانان این قصه‌ها، آلوده به مدرنیته غربی شده‌اند و از حیث، شاید دیگر امیدی به احیای همه‌جانبه غرور ژاپنی نباشد.
      

1

        به عنوان دانشجوی مدیریت (مالی)، بنظرم اولین کتابی هست که در زمینه مدیریت خواندم و احساس بهره‌مندی می‌کنم. خواندن کتاب‌های مدیریت پیش از این برایم مثل آموزش تنفس یا راه رفتن بود! نه اینکه من اندِ مدیریتم، خیر! چیزهایی می‌نوشتند که چیزی به آدم اضافه نمی‌کرد. 
این یک قانون است، کتبی با پیشوند «درآمدی بر... / مقدمه‌ای بر ...» معمولا جزئ کتبی هستند که با مغز چگال و وسعت مناسب نیاز به فهم زمینه، یا کنجکاوی آدمی که همه‌چیزخوانِ هیچ‌ندان است را برطرف می‌کنند. 

آورده‌های اصلی برای منِ هیچ‌ندان!: 
۱. فهم این که بازار صرفا یکی از شیوه‌های سازماندهی اجتماعی و اداره است. 
۲. ایجاد فهم شبکه‌‌ای از جامعه (پیش از این فهم سیستمی داشتم اما اکنون فکر می‌کنم این نگاه دقیق‌تر و واقعی‌تر است) 
۳. تقویت فرضیه‌ام. (شیوه‌های مدیریتی و تئوری‌های اداره، با اعصار و مدل‌های سرمایه‌داری متناظر هستند و هر مدل، اداره متناسب با خود را ایجاب می‌کند.) 

مالی‌خوان‌ها و اقتصادخوان‌هایی که دنبال فهم اجتماعی‌تر از بازار و جامعه هستند و می‌خواهند از عبودیت بازار درآیند و نگاهشان تعدیل شود، بنظر این کتاب «مقدمه و درآمدی» خوب برای این مسیر است. 
      

1

        دو سوال اساسی منو به این کتاب کشوند: 
۱.چرا انسانی که به مسیر کشیده شده، بعضاً از گناه احساس ضرر و زیان نمیکنه؟ چرا قوه دافعه‌اش فعال نمیشه؟ 
۲.چطور وقتی انسان در منجلاب افتاده، دوباره به مسیر برگردد؟ چطور میتواند جبران کند؟ 

کتاب فوق با تبیین «چیستی گناه» در خلال تدبر در سوره مسد، توضیح میدهد که خسارتی که گناه به انسان میزنه، دو بعد داره: ۱.,خسارت عمل(که عمل انسان خرابی‌هایی به بار میاره) ۲.خسارت وجود(که انسان وجودش تحلیل می‌ره و از انسانیت کم کم دور میشه و از تحرک میوفته) 
و بعد راه‌های جبران رو در هر دو بعد توضیح میده. 
یکی از آثار عجیب گناه برای من، «محرومیت از بینش‌ها و معرفت های قبلی» بود! این نکته با مقدمه کتاب «شرح حدیث جنود عقل و جهل» امام خمینی ره هم تطابق داره. جایی که امام میگه عبادت همراه با معرفت و آداب منجر به باز شدن دریچه های معرفت میشه! 
این کتاب بینش کلی از گناه به انسان میده ولی به سطح طرح و عمل نمی‌رسه لذا آدم باید خودش دست به طراحی بزنه برای خودش. 
      

2

باشگاه‌ها

مدرسه هنر آوینیون

378 عضو

درس هایی درباره داستان نویسی به ضمیمه مصاحبه با ایزاک سینگر و جوزف هلر

دورۀ فعال

🌱 تولدی دوباره 🌱

248 عضو

مسئولیت و سازندگی

دورۀ فعال

کانون اندیشه

50 عضو

قدم عاشقی: حرکت کاروانی اربعین؛ امتداد عاشورا تا ظهور

دورۀ فعال

لیست‌ها

این کاربر هنوز لیستی ایجاد نکرده است.

فعالیت‌ها

اختراع بازار

4

دن کیشوت (جلد 1)
          علت ساده برای محبوبیت و جذابیت خیره‌کننده این کتاب و چاپ‌های متوالی در قرون متوالی که شمارگانش‌ را به ده‌ها میلیون کشانده است، شاید این باشد که 
دن کیشوت اولین رمان است در آغاز عصری مدرن و طلیعه‌گان، هرچند کم مایه باشند و بی‌‌پایه خواهند ماند و درخشیدن خواهند کرد.
یک رمان قطور و مفصل با ساختار داستان‌های لایه‌ لایه همچون پیازی که از  یک لایه‌اش سر میخوری و به درون دیگری می‌روی و به مغز آن می‌رسی و در لحظه‌ای فرصت خواهی یافت دوباره به سطح آن  و بیرونی ترین لایه داستانی سر بکشی و این حرکات آونگی در تمام کتاب، روش طی کردن راه است.
اما علت کمی عمیق‌تر برای محبوبیت این کتاب تناسب آن با ابزار‌ها، فرهنگ و نظریات و دوره‌هاییست که از  پس عصر نویسنده، در اروپای مدرن بارها تکرار شد؛
 سنت ستیزی، 
جدال با غیب، 
توسعه فرد‌گرایی،
 پایان دوران آرمان‌گرایی و فضیلت‌پروری، 
فرو پاشیدن ساختمان عفت و حیا در جامعه پیشا‌مدرن
گسستگی بند نا پیدای اتصال مسیحیت و زندگی در کهن‌بوم قاره اروپا یعنی اسپانیا...
و ...
همه عناصری‌است که سروانتس در بیان هجو بدیشان تاخته یا برخی را پرداخته است.
تنهایی خودخواسته پهلوان افسرده سیما
رنج او از مصاحبت مهتری پاره خرد
حرمان او و تحمیل مجازات کتاب‌سوزی برای سوزاندن اراده او
هجو‌نمایی صحنه‌های قهرمانی کتب پهلوانی قدیم و به ابتذال کشیدن‌شان
بی‌پیکر شدن خانه و جامعه و آسانی دست‌درازی به عفت بانوان 
همه مصادیق آن پیوندهای دن کیشوت با عصر مدرن بعد از خودش است.
نکته آخر آنکه از قلم سروانتس و قدرت طنز‌پرداز، کنایه‌ وگریز‌ساز، و تمثیل‌باز او نباید ساده گذشت
و الحق که ترجمه آقای محمد قاضی حق متن را ادا کرده است.
        

33

هیروشیما
          بسم الله الرحمن الرحیم 
۱. ظرفیت روایت یا به طور کل ادبیات برای ما چیست؟ روایت چه کمکی به جبهه حق خواهد کرد؟ به نظرم این سوال، نکته‌ای است که در خوانش هر روایت و متن ادبی باید گوشه ذهن داشته باشیم. البته می‌توان به شیوه مفهومی درباره این سوال بحث کرد لکن پاسخ گرفتن به شیوه تجربی و درون متن ادبی بلیغ، چیزی است که انسان را به شهود رسانده و پاسخ کامل به این نحو حاصل خواهد شد. 
من بعد از مواجهه با این متون، دریافتم که با ادبیات و فرم‌های آن می‌توان جبهه‌ای علیه جریان سلطه تشکیل داد که در آن الکن است. با ادبیات می‌توان انسانی که مغلوب سبک زندگی بازاری و روابط اجتماعی فردگرایانۀ مبادله‌ای شده و در روزمرگی رسوب کرده است را بیدار کرد. می‌توان دردهایش را به او نشان داده و افق‌های معنا را برایش گشود. با روایت می‌توان انسان محبوس در تنهایی و گرفتار زندان روزمرگی را نجات داد. روایت می‌تواند بر تاریکی شناختی انسان مدرن نور افکند و او را از غرق شدن در اعداد و ارقام بازار بازدارد.

۲. روایت جان هرسی از زندگی شش تن از ساکنان جزیره هیروشیما در جریان انفجار بمب اتم، از اولین روایت‌های ادبی (و نه آماری) این واقعه است. در این نوشته، هرسی عمدتا به تاثیر بمب اتم بر جسم و تن ژاپن و انسان ژاپنی پرداخته است. این زاویه دید از یکسو باکفایت و مورد رضایت، اما از سویی دیگر نقص جدی به همراه دارد. انتظار عامه جهان از روایت پدیده‌ای که تا کنون رخ نداده، دستیابی به یک رویدادنامه و روایتی است که مبتنی بر مشاهدات میدانی باشد؛ یا به تعبیری یادداشت‌برداری دقیق در طول زمان واقعه از آن‌چه که مشاهده می‌شود. از این منظر، هرسی رسالت خود را تمام و کمال انجام داده و شایسته تقدیر است. 
اما مهم‌تر از زخمی شدن و سوختن جسم و تن ژاپن، تاثیری است که بمب اتم بر روح و کنه آن گذاشته است. در پی این واقعه چه در سطح فردی، که پیوندهای زیادی از هم گسست و روابط معدود جدیدی ایجاد شد، و چه در سطح اجتماعی، که آرمان برآمده از روح انسان شرقی برباد رفت و یک انسان ناامید و پوچ و خمیر متولد شد، زخمی عمیق بر ژاپن ایجاد گردید که نویسنده تمرکزی بر آن ندارد. 
ما در این نوشته ابتدا شاهد یک گزارش علمی از این واقعه تا صفحه ۵۲ هستیم. پس از آن، نحوه روایت احساس عذاب و تکلیف آقای تانیموتو، توانست مواجهه انسان شرقی با این فاجعه را به خوبی نشان داده و چگونگی تهی شدن و بی‌حس شدن انسان‌ها را نمایان کند. این بخش و دو نامۀ آقای تانیمونو به دوست آمریکایی خود، درخشان است. البته باید مدنظر باشد که نمی‌توان از یک نویسنده آمریکایی مامور رسانه آمریکایی، انتظاری بیش از این داشت و ما در همین حد هم، ممنون آقای هرسی هستیم. واقعش البته این نیست، هرسی در زمانی نبوده که بتواند اصلا چنین رسالتی را به دوش بکشد چرا که هم زبان هنر نمی‌داند و هم فیلسوف نبوده و توان خوانش آینده را ندارد. 

۳. یک روایت جامع و ادبی، باید نشان دهد که این واقعه چه اثری بر روح ژاپن و انسان ژاپنی گذاشته و چه بلایی بر سر این جامعه آورده است. باید در بررسی خود به این نتیجه برسد که این بمب‌ها چه جایگاهی در استحاله انسان ژاپنیِ باوقار و غروری به وسعت تاریخ، به موجودی پست و محکوم و بوالهوس دارد. استحاله ژاپن چیزی‌ست که در محصولات سینمایی ژاپن کاملا مشهود است و دیگر امیدی به دیدن آن انسان مبهوت کننده شرقی در پرده سینمای ژاپن نیست. ادبیات ژاپن اما اندکی ته مایه برایش باقی مانده و می‌توان برای دیدار با این انسان عظیم در این سیاهی‌ها به دنبالش بود. اما ابعادی عمیق‌تر از این انسان‌ را، که خود ژاپنی‌ها می‌خواهد آن را زنده نگه‌داشته و بازتولید کنند، در صنعت انیمه می‌توان یافت. آن‌جاست که تلاش‌های  ژاپن برای احیای خود در نسل جدید را می‌توان حس کرد اما باز هم قهرمانان این قصه‌ها، آلوده به مدرنیته غربی شده‌اند و از حیث، شاید دیگر امیدی به احیای همه‌جانبه غرور ژاپنی نباشد.
        

1

سیره نامه امیرالمومنین (ع): از ولادت تا ایفای نقش در فتوحات

9