از خواندن این کتاب نباید توقع یک موضوع جذاب یا یک روند مشخص رو داشت چون راوی داستان از چندین شخصیت صحبت میکنه و سرانجام زندگی آنها رو میگه . 
بیشتر برای این خوبه که “اگه کتاب دیگه ای نبود این رو بخون “ همین و به نظر بنده اونقدر خوندن با نخوندنش تفاوتی ایجاد نمیکنه.
      

        کتاب سنگ کاغذ قیچی روند اهسته ای داره ولی در انتها همه چیز براتون جذاب میشه و اون اهستگی رو میشوره و میبره . 
تم داستان بسیار جذاب و ترجمه هم قابل درک و فهمه و تمام مطالب رو میتونی به راحتی هزم کنی . 
این اولین داستانی بود که تو ژانر جنایی خوندم و واقعا جالب بود ولی برای داستان اصلی باید صبر داشته باشی .
      

        کتابی که خیلی جالب در قالب طنز جامعه رو نقد میکنه . 
همون طور که روی جلدش نوشته « کسی که از این رمان خوشش میاید بهتر است هیچ کتابی نخواند» ( اشپیگل) خیلی راحت میشه فهمید در چه سطح از ادبیات قرار داره.
      

        وقتی که زمان از دست رفته و قابل بازگشت نیست ٫ بی تفاوت بودن بهترین کار ممکنه . اما تا وقتی راه حلی هایی وجود داره ٫ بی تفاوت بودن مثل خودکشی میمونه ٫ یه خودکشی مضحک. 

- عشق بزرگترین اثر هنریه که یه هنرمند میتونه خلق کنه. 

- از دست دادن چیزی که قبلا داشتی ٫ سخت تر از نبود چیزیه که هیچ وقت نداشتی .

- آدم ها جدا از عطری که به خودشون می زنن ٫ عطر دیگری هم دارن که اتفاقا تاثیرگذارتر هم هست ٫ عطر چشم هاشون ٫ عطر حرف هاشون٫ عطری که فقط مختص شخصیت اون هاست و متاسفانه توی هیچ مغازه ی عطرفروشی پیدا نمیشه .