کتاب خیلی خوبی بود . 
یک نقد بزرگی نسبت به تمام کسانی که این عشق را غیر واقعی و اصرار آمیز و کتاب رو صورتی و مضر برای نوجوانان و جوانان می دونن.

کجا واقعی تر از این عشق؟ کجا پاک تر از این عشق؟ آیا این عشق های فیک امروزی برای جوانان امروز خطرناک است یا این عشق پاک و الهی؟ 
ماجرا های کتاب قبل از اینکه بگید این عشق اقرار آمیز و  غیر واقعی بود باید در جواب ارجاعتون بدم به قسمت نگارخانه کتاب و عکس نوشته های شهید و همسر شهید که یکی دو مورد توش بود که این خودش واقعی بودن این عشق رو اثبات میکنه.
این عشق کجایش آلوده به شهوتس وقتی که با وجود این عشق عمیق و بزرگ وقتی همسر شهید از رفتنش اشک می ریزد، شهید چنین  می‌گوید (که اشک هایت دلم را لرزاند ولی ایمانم را نمی لرزاند)

لطفا الکی نظر ندید وقتی در کتاب غرق نشدید.قبل خوندن کتاب نظراتش منو نا امید کرد جوری که میخواستم پسش بزنم هرچند دوستم تعریفش می‌کرد ولی خوندم متوجه شدم خیلیا نظر غلط ممکنه بدن پس توی انتخاب کتاب فقط به نظرات دقت نکنید. 

کتاب رو توی سفرم همین امسال تو سفرم به مشهد خریدم 

توی اربعین شروعش کردم که اولشم با سخنان دوست شهید در زمان اربعین شروع میشه.

و الانم دقیقا شب جمعه و ماه هم  صفر هست. روزی که برای امام زمانه(عج) و ماهی که برای امام حسینه (ع) و پایان کتاب با وصیتنامه شهید و این جمله:
(اما می نویسم تا هر آنکس که می خواند یا می شنود بداند شرمنده ام از این که یک جان بیشتر ندارم تا در راه ولی عصر (عج ) و نایب بر حقش امام خامنه ای ( مدظله العالی) فدا کنم و با یقین به این امر که خونم موجب سعادتم می شود و تعالی روح و شرابی است طهور که به قول حضرت علی اکبر(ع) شیرین تر از عسل ، می روم تا به تأسی از مولایم اباعبدالله (ع) با خدایم عشق بازی کنم تا عمق در خدا شوم.)
      

        کتاب قشنگی بود میشد قشنگ باهاش ارتباط برقرار کرد. پیشنهاد میکنم بخونید . کلی مطالب جالبی داشت.
      

        من اینو اصلا برای هدف کتاب که تغییر دیدگاه والدین برای داشتن چند فرزند نخریدم. برای این خریدم که بتونم از برخی ویژگی های خودم که تک فرزندم آگاه بشم و بیشتر اوقات در کتاب ها و معضلاتی که مطرح می‌کرد غرق میشدم و بیشترش رو تصدیق میکردم و گاهی هم اشک می‌ریختم.

به عنوان یه دانشجو معلم این کتابو به تمام والدین دارای تک فرزند توصیه میکنم که حتما بخونن.

کاش نویسنده کتابی هم برای کاهش تاثیر اثرات تک فرزندی می‌نوشت و اینجوری نور علی نور می‌شد 
      

        واقعیت متنش خیلی برای من سنگین بود و من زیاد نتونستم با این کتاب جملات رو بفهمم و به خاطر همین ستاره پایین دادم. 
ولی من کتاب رو به رشد که نسخه نوجوانیزه شده همین کتابه برام خیلی قابل فهم تر و راحت تر بود مخصوصا وقتی توش تمرین هم در این خصوص داشت. پیشنهاد میکنم اگر نتونستید با کتاب ارتباط بر قرار کنیم یا حال خوندن مطالبی که نیاز به فکر زیاد برای فهم داره ندارید، کتاب رو به رشد رو بخونید . 

چون با این کتاب نتونستم درست ارتباط بگیرم پس نمیتونم درست امتیاز بهش بدم به همین خاطر برای رعایت عدالت تقریبا ۳  ستاره بهش دادم.
      

        این کتاب واسطه آشنایی من با این شهید بزگوار شد .
هر چند صفحه از کتاب رو که میخوندم اشک در چشمانم حلقه می زد. یک سری مطالب هم در کنار خواندن کتاب مطالعه کردم که تاثیر روایت کتاب رو بیشتر کرد و این شهید در قلبم نفوذ کرد.
از خدا ممنونم که این کتاب رو رزق من کرد.🤲🏻

اقا مصطفی برامون دعا کن ❤️⚘️
      

        کتاب زیبایی بود . فکر کنم اولین کتابیه که از این شهید عزیز خوندم .ایشون خیلی قلم زیبایی داشتن واقعا علاقه مند شدم که کتابای ایشون رو بیشتر بخونم. 
پر از ارایه های ادبی زیبا بود . فقط بعضی جاها نیاز بود چند بار جمله رو خوند تا متوجه شد منظور از استعاره ها چیه و بعضی جملاتم نتونستم  متوجه شدم.
در کتاب از شخصی به نام پیرعطا صحبت می شد که به طور واضح معلوم نبود چه کسی بود ولی از جملات من حس کردم استعاره از خدا بود . 
یک نکته مثبتی که وجود داشت توی روایت داستان ، شخصی که شهید خطاب قرار میدادن و با او صحبت میکنن  نمی شد تشخیص داد چه کسی هست. ممکنه شهید دوستی رو خطاب قرار داده باشن، یا خودشونو خطاب قرار داده باشن ،  یا حتی ممکنه مخاطبشون ما خوانندگان کتاب بوده باشیم و این به نظرم خیلی خوب بود .
توی این کتاب می شد با بعدی از ابعاد شخصیتی یا یکی از منظومه های فکر ایشان به خوبی آشنا شد . 
در کل کتاب رو خیلی دوست داشتم و به نظرم امتیاز اصلیش ۵ هست ولی چون بعضی جملات رو نفهمیدم ۴ و نیم دادم.
انشاءالله از این شهیدان بزرگوار بتونیم الگو بگیریم .
      

        آقای نادر ابراهیمی بسیار از ارایه های ادبی مثل کنایه زیاد استفاده کرده. بعضی جملات زیبا بودن. ولی خب من متوجه روند داستان نشدم چی به چیه و فقط حس می کردم یه سری جملات پراکنده رو میخونم نمیدونم واقعا. من قبل از اینکه نظر بدم ، کامنت قبلی رو خوندم و تازه فهمیدم داستان اصلا چی بود.

دیگه اینکه میخواید بخونید یا نخونید رو نظر خاصی ندارم .
      

        بر خلاف نظراتی که در مورد این کتاب داده شده باید واقعیت گفته بشه . فضایی که داستان می‌سازه پر از غم، ناراحتی و اندوهه‌. واقعیت خودم خوندم کتاب رو ، حس غم و افسردگی می کردم و کتاب جوری بود که ذهن رو مجبور می‌کرد که کتاب رو رها نکنه  . به نظرم اگر آدم بخواد با تفکر این کتاب در مورد مرگ به زندگی نگاه کنه ، همه باید افسردگی بگیرن . در ضمن این کتاب دارای یه سری انحرافات اخلاقیه مخصوصا اخرای رمان. نمیدونم ساید خوانندگان این کتاب کدام ترجمه رو خواندند، اما کتابی که من خواندم کاملا به وضوح میشد دید که مترجم خیلی تلاش می‌کرد  داستان رو سانسور کنه ولی خب تا کجا سانسور، اگر قرار بود اون بخش کاملا سانسور میشد یک بخش کاملا باید حذف می شد .
نکته قابل توجه اینه که نویسنده با زیرکی تلاش می‌کرد خواننده رو به دو شخص اصلی علاقه مند کنه و در آخر عقایدش رو به مخاطب منتقل کنه تا ازش تاثیر بپذیرند. 
خلاصه انتقاد های زیادی به این کتاب دارم .من خودم اگر از داستان خبر داشتم چنین کتاب افتضاحی رو نمیخریدم.تبلیغات باعث شد اینو بخرم . من اصلا خواندن این کتاب رو (برخلاف اینکه برای قشر نوجوان نوشته شده) ، پیشنهاد نمی کنم مخصوصا قشر نوجوان ما . و همچنین دلیل اینکه در داخل نظرات می نویسند کتاب خیلی عالی بود رو درک نمی کنم و برام عجیبه .
امتیازم به این کتاب صفره.
      

        بسیار کتاب زیبایی بود پیشنهاد می کنم حتما مطالعه کنید . شاید بگید یه بار خوندن این کتاب کافیه . ولی نه این کتاب نیاز به چندین بار خواندن داره چون تک تک صفحاتش توش نکات ارزشمندی داره که میشه ازش استفاده کرد . کتاب خیلی روان با آدم صحبت می‌کرد و میشد خیلی خوب باهاش ارتباط گرفت . البته از حق نگذریم نمره به مترجم رو باید ۴ و نیم داد چون بعضی قسمت ها مخصوصا جاهایی که مربوط به عکس ها میشه معلوم نیست جملات دقیقا چه ربطی به متن داره یا خیلی برای خواننده گنگه.  در کل کتاب خیلی خوبی بود علاقه مند شدم سایر کتاب های این نویسنده رو هم پیدا کنم و اگر شد مطالعه کنم. در خلال مطالب مفید مثال هایی که از فرهنگ غالب و نظام سرمایه داری کره می زد ، هم اطلاعات عمومی در مورد کره پیدا و هم می‌شد با مطالب کتاب بهتر ارتباط پیدا کرد و در ضمن می شد با دیدن نظام حاکم بر  کره و فرهنگ حاکم اونجا خدارو شکر کرد که چه کشور خوبی داریم با همه مشکلاتی که هست و جای شکر داره. کاش قدر بدونیم چه آب و خاکی زندگی می‌کنیم.
به امید سربلندی کشورم و کوری چشم دشمنان وطنم✌🏻🇮🇷