اما داستانى است از جستوجوى عشق و خودشناسى در دل دنياى پر از طبقات اجتماعى و هنجارهاى سنتى. در اين رمان، عشق نه تنها به عنوان نيرويى احساسى، بلكه به عنوان عاملى براى رشد درونى و بيدارى أگاهى در شخصيت ها مطرح می شود. فردى كه در آغاز خود را در موقعيتى بی نظير از اگاهى می بيند، در گذر زمان و با روبه رو شدن با پيچيدگی های  عاطفى، از محدوديتهاى خود عبور كرده و به درک عميق ترى از عشق و حقيقت انسانيت دست می يابد آستين با نگاهى ظريف و تيزبين، نشان می دهد كه چگونه عشق مى تواند فرد را از درون متحول كرده و در اين فرايند، رشد و تكامل شخصيتى را به ارمغان آورد.
      

        اولین نوشته جهان در دل لوح نوشته ها به خط میخی از مردمانی که ما می توانیم بگیم  اولین مردمان شهر نشین و متمدن جهان (مردمان سرزمین بین النهرین _سومر) هستند.
این داستان زمانی با اهمیت می شود و توجه ها را به خود جلب می کند که قسمتی این حماسه شباهت داره به طوفان عالم گیر جهان و حضرت نوح 
حماسه گیل گمش حکایت پادشاهی است در هزارتوی تقدیر ، به جست و جوی بی مرگی بر می خیزد . او که از شکوه و قدرت سیراب است با هراس فنا دست به گریبان می شود و رهسپار سفری بی کران می گردد. در پی راز جاودانگی از ژرفای تاریکی می گذرد و حکمت کهن را می شنود در پایان در می یابد که جاودانگی نه در گریز مرگ ، که در ردپای روشن نام و یاد نیک است . این حماسه سرودی است از نبرد انسان با سرنوشت از رویای بقا در سایه فنا 

قسمتی از کتاب :
گیل گمش : چگونه می توانم آن زندگی جاودان را بیابم ؟ 
اوتاناپیشتیم : زندگی جاودان در میان نیست ، آیا خانه می سازیم تا همیشه در آن زندگی کنیم ؟ آیا برادران میراثی را که تقسیم می کنند تا ابد نزد خود خواند داشت ؟ 
      

        فکرش هم می کردید شکسپیری که همچین تراژدی های خفن و دارکی  مثل مکبث و هملت و.. را نوشته ، می تونه انقدر یک نمایشنامه رویایی و جادویی را به تصویر بکشه 🤩💫
رویایی به شب نیمه تابستان، سرودی جادویی از شکسپیر است که عشق را در هزار رنگ خیال و فریب به تصویر می‌کشد. در ژرفای جنگلی اسرارآمیز، دلدادگان در بازی سرنوشت و جادوی افسونگران گرفتار می‌آیند، آنجا که عشق چون مهتاب دگرگون‌شونده است، گاه روشنی‌بخش و گاه فریبنده. این نمایشنامه، سرگذشت دل‌هایی است که در تار و پود وهم و واقعیت تنیده شده‌اند، جایی که عشق، هم زنجیر است و هم رهایی.


      

        اولین باری که فهمیدم می‌شود کلمه را کُشت اندیشه را کُشت در دل تاریکی کتاب سمفونی مردگان بود ، آیدین با کاغذها و شعرهای سوخته‌اش در سکوت خاکستر شد. اما فارنهایت ۴۵۱ پا را فراتر می‌گذارد: رمانی دیستوپیایی که در آن آتش‌نشان‌ها آتش‌افشان‌اند و کتاب‌ها طعمه شعله‌ها
 می‌شوند.
این داستان تصویری هولناک از جهانی است که در آن دانستن جرم است و خاموشی فکر، فضیلت. هرچند نقد و پیام کتاب می‌توانست گسترده‌تر و ژرف‌تر باشد، اما با همین زبانه‌های آتش هشدار می‌دهد که گاهی جنایتی بدتر از کتاب‌سوزی هم هست: اینکه هیچ‌وقت کتاب نخوانی .
      

        آگاتا کریستی خالق هرکول پوآرو .......
 در این کتاب ماجرای قتلی در دل خانواده در روز کریسمس را توصیف می کنه .
داستانی که فکرشو نمی کنی یکی از از اعضای خانواده بتونند این کار را انجام دهند ولی بازم به همه  مشکوک میشی  
و در نهایت پوآرو با هوش و ذکاوتی که بخرج میده شنوندگان داخل داستان و خوانندگان کتاب را مورد تحسین خودش قرار میده .
پیش از انتشار این رمان، یکی از خوانندگان کریستی از او انتقاد کرده بود که قتل‌هایی که در داستان‌هایت رخ می‌دهند بسیار نرم و آرام هستند!
کریستی در پاسخ گفته بود که: این داستان یک جنایت خونین است، همان‌طور که تو دوست داری!
      

        كتابى در مورد انسان محصور در ماده 
مثل ديگرآثار ديكنز پندهاي اخلاقى را در قالب داستان به صورت سمپاتى ميگيه. درظاهر يك داستان خودمانى و گيراست در صورتى كه پر از فلسفه و مفهوم پشت سرشه.
ديكنز زمانى اين كتاب را نوشت كه قريب به ۲۰۰ سال بود كه كريسمس دراروپا و على الخصوص جهان انگليسى زبان، آن جديت سابق را نداشت. دليل اين كاهش توجه اين بود كه كريسمس را يك سنت خرافى مى دونستند و بعد ها نگاه انقلاب صنعتى و سرمايه دارى نيز به اين ممنوعيت ها دامن
زد، چراكه هريك روز تعطيلى، براى صاحبان صنايع و كارخانه ها به معناى ضرر يا سود كمتر بود. از قضا اسكروج داستان ديكنز نيز فرد ثروتمندى است كه به تنها كارمند خود ظلم مى كند حقوق مكفى به او نمى دهد و همچون هرسرمايه دار پول پرستى، از تعطيلات متنفر است، چراكه مجبور است با  مرخصى كارمندش موافقت كند و درب دكانش را براى يك روز ببندد
 مشخص است كه احياى جشن ها كريسمس از دغدغه هاى اصلى ديكنز در خلق اين رمان است
      

        کتابی در مورد انسان محصور در ماده 
مثل دیگر آثار دیکنز پندهای اخلاقی را در  قالب داستان  به صورت سمپاتی  میگیه .
در ظاهر یک داستان خودمانی و گیراست در صورتی که پر از فلسفه و مفهوم پشت سرشه . 
دیکنز زمانی این کتاب  را نوشت که قریب به ۲۰۰ سال بود که كريسمس در اروپا و علی الخصوص جهان انگليسى زبان، آن  جذيت سابق را نداشت. دليل اين كاهش توجه این بود که کریسمس را یک سنت خرافی می دونستند و بعد ها نگاه انقلاب صنعتى و سرمايه دارى نيز به اين ممنوعيت ها دامن زد ، چرا كه هر يك روز تعطيلى، براى صاحبان صنايع و كارخانه ها به معناى ضرر يا سود كمتر بود. از قضا اسكروچ داستان ديكنز نيز فرد ثروتمندى است كه به تنها كارمند خود ظلم می کند  حقوق مكفى به او نمی دهد و  همچون هر سرمايه دار پول پرستى، از تعطيلات متنفر است، چراكه مجبور است با مرخصى كارمندش موافقت كند و درب دكانش را براى يك روز ببندد
 مشخص است كه أحياى جشن ها كريسمس از دغدغه هاى اصلى ديكنز در خلق اين رمان است