اگر رازم را مسکوت نگه دارم، آن راز زندانی من است؛ اگر بگذارم از دهانم خارج شود، این منم که زندانی آنم. بار درخت سکوت، میوه‌ی ارامش است.

آنچه داریم، اغلب صاحبمان می‌شود.

عشق هرگز آرام و قرار نمی‌گیرد. چطور می‌تواند آرام گیرد؟ در دنیا هیچ جایی برای او نیست. برای رسیدن به عشق، تنها می‌توان مانند تو بود: شوریده، آشفته، توضیح ناپذیر، دیوانه، زنده، زنده، زنده