می‌تونی همه چیز داشته باشی و هیچ چیز حس نکنی.
      

        من عاشقش شدم، اما فکر می‌کنم
می‌تونست بهتر باشه. 🙂
شخصیت لوک ناشناخته بود. به لایه‌های پنهان
شخصیت‌ها خیلی پرداخته نشده بود.
در واقع، فکر می‌کنم لوک لیاقت پایان بهتری رو داشت. اون خیلی تنها و زخمی به نظر می‌رسید و به نظر می‌رسید که به کسی نیاز داره که ازش مراقبت کنه یا حتی ازش محافظت کنه.
خیلی جاها گیج میشدم که لوک خداست یا
شیطان، یا فقط یه خدای شرور. اون خدا بود
اما عدالت رو رعایت نمی‌کرد یا به مردمش زیاد
اهمیت نمی‌داد، و این باعث میشد که
اون صرفا به پسر خوش‌تیپ با قدرت‌های ماورایی
باشه نه یه خدا!
در مورد هنری هم چیزهای ناشناخته زیادی وجود
داشت، در مورد شخصیتش، خانواده‌ش، و طلمسش.
هنری هم مثل بقیه کارکترها، پر از ابهام بود
و لایه‌های شخصیتیش مجهول بودن.
ایده داستان واقعا جذاب و خاص بود،
اما خب می‌تونست خیلی بهتر از این باشه.
امتیاز من: ۷.۵/۱۰
      

        فقط میتونم بگم وای. یکی از محشرترین کتاب‌های مک‌فادن که اگه برش دارین تا وقتی تموم نشه نمی‌بندینش! جذاب، غیرقابل پیش‌بینی و مثل تمام کتاب‌های این نویسنده، پر از هیجان!