در شب های امتحان، تا صبح بیدار ولی نه برای امتحان

برای غیر از امتحان
و آن غیر
همان ((من او)) بود...

حسی که ازش داشتم تحدی نویسنده در هنر نویسنده گی اش بود که در شخصیت داستان چیزی از شهوت نیاورده بود، اما برای دو اسب نر و ماده، کولاک کرده بود...
یادم ماند، که کسانی هستند که می‌توانند این هنر را بر شخصیت های انسانی بپوشانند، اما اخلاق و هدف نویسنده نمی‌گذارد این چنین خبطی کنند...پس هر که هنر دارد، ناگزیر نباید هر کاری کند و در اختیار هر هدفی باشد.

یک چیز دیگر در نظرم هست و آن هم راحتی نویسنده با داستان گویی اش بود و آزادی اش در قلم زدن...
        

                تصویر از مسجد طراز، امام جماعت و نقش نماز( و نماز جماعت) در جامعه اسلامی...

باری که اگر درست برداشته شود، بار انقلاب برداشته شده است!
        

                بسیار باب تامل...بسیار بصیرت افزا...بسیار هنرمندانه
        

                جالب... اما بدون احادیث چندان چالشی...

سبک نوشتن همان سبک عصر شیخ صدوقی ره هست...
فقط حدیث...
        

                زیبا و کاربردی...راه گشا...کمک کار خوب برای دختران و پسران دم بخت
        

                نقدی زیبا بر کمونیسم منتهی ناامید کننده و یه جورایی تصویری ما امیدانه از آینده انقلاب های جهان داره...

ببخشید مشمول این ضرب المثل ؛
خر همون خر، پالان عوض میشه...

البته به نظر من این حرف ها و این نتایج مال انقلاب های غیر اسلامی هست که ابزارهای کنترل نفسانیات در اون وجود نداشته و نداره...

انقلاب ما مبانی و آرمان های داره که مشمول این قانون و آینده کتاب نخواهد بود و نشده (گرچه برخی افراد خواستن مثل خوک ها عمل کنند و جای انسان را بگیرند، جای تاج عمامه بگذارند، اما امامین انقلاب ما، شهدای انقلاب ما و برخی مسئولین و بسیاری از مردم ما نگذاشتند... جای تاج، عمامه بشینه)
        

                خوانده ام... (البته دقیقش اینه بگم، گوشش دادم))
کتاب زیبای هست...
بی تعارف، زیبا و قشنگ
کاش همه میتونستم به این خوبی از احوالاتمان بگوییم...
        

                بسم الله

کتابی به غایت کاربردی
نیازمند به تفکر و تعمق...
محرک فکر، تغییر دهنده نگاه سنتی و عوامانه به دین...
مستند به آیات و روایات...
نگاهی از زاویه زیبا و بدیع...
حیف که دیر خواندمش...