آشویتس ، همان نامی که همه چیز های وحشتناک به آن برمیگردد ؛ اتاق گاز ، کورهٔ آدم سوزی ، کشتار جمعی.

من استاد حرف زدن در سکوتم! کل زندگی ام در سکوت حرف زده ام و در سکوت تراژدی های زیادی را با خودم زندگی کرده ام .

جمعیت همه شاد و شنگول بودند. سوختنِ آدم زمان زیادی می‌برد. خورشید، در افق، خون گریه می‌کرد. منظره‌ی مخوفی بود. باد خاکسترِ آلن را به همه طرف می‌پراکند. قدری از این گرد سیاه به زیر پای مردمی رفت که دهن‌های چرب‌شان را با آستین‌های چرک‌شان پاک می‌کردند. آن‌ها سیر و خوشحال بودند.»