همۀ پستها
2 روز پیش

حکایت آغازین متن از «لطایفالطوایف» عبید زاکانی به عنوان یکی از کوتاهترین و زیباترین داستانهای فارسی که در چهارمقاله نظامی عروضی سمرقندی نیز آمده است. سه جمله؛ بیهیچ پردازشی! در طنازی محض! تلخ و شیرین! حکمت و ایهام! شاید راز ماندگاری هنر ایرانی در همین باشد که اندک میگوید و بسیار مینماید؛ جهان را در واژهای، طرحی یا گرهی میفشارد تا معنا آزاد شود. ما شرقیان عالم معنا را در فشردگی میبینیم و غربیان در گستردگی.
1404/5/18 - 19:34
1404/2/19 - 21:30
1403/12/28 - 21:03
1403/11/18 - 13:58

در دنیا و در ۳۰ سال اخیر که دولتهای سوسیالیستی ناپدید و یا کمرنگ شدهاند، سیاستهای خالص اقتصاد بازاری رنگ باختهاند و دولتهای رفاه در جهان شکل گرفتهاند. ادبیات با مضامین فناوری شهروندی و اخیرا نوآوری اجتماعی سر برآوردهاند. این ادبیات مدافع مشارکت شهروندان در اداره جامعه و برداشتن بار اعتللای زندگی شهروندی از دوش دولتها است. طرفه آنکه این سنت در تاریخ خودمان سابقهای دو چندان دارد؛ وقف، خیریهها، تعاونیها و ... همه مصادیق این امر در تاریخ ما هستند. مدتی قبل میخواستم همین پیشنهاد را به دوست عزیزم آقای حامد حمایتکار بدهم تا بهخوان را با بهخوانیها حفظ کرده و توسعه دهد. چه خوبتر آنکه این مهم در ذهن خودشان بوده و اکنون به جامه عمل درآمده است. کم باشد اما مستمر! کارها از استمرار درمیآید و پشتکار نه هیجان و سپس انکار! اگر ده درصد کاربران بهخوان ماهانه ۱۰۰ هزار تومان برای حفظ و رشد بهخوان هزینه که نه سرمایهگذاری کنند همه غصههای توسعهای بهخوان رفع خواهد شد. پیشنهاد میکنم بهخوان گردانان بستری برای ثبت این اعانهها به صورت سرمایهگذاری و مالکیت انجام دهند! این شاهکار مسئولیت ما بهخوانیها را در حفظ آینده آن دوچندان میکند؛ چه اینکه انسان حافظ ما یملک خود است.
1403/10/24 - 10:02
1403/7/14 - 17:00
1403/2/27 - 22:15
1403/2/16 - 22:04