درباره امین‌آرا خوانده بودم که خاطرات یک ناظر انتخابات از صندوق‌های شهری و روستایی و حواشی انتخابات های مختلف است. برداشتم و دو ساعتی با آن مشغول بودم که شیرین گذشت.
 هیچ وقت ناظر و عوامل انتخابات نبوده‌ام. شاید به این دلیل که در عینک آقایان مقبول نیافتاده‌ام و شاید هم از آن رو که انتخاباتچی بوده‌ام و اسمی در هواداری داشته‌ام (دلیل دوم نتیجه دلیل اول می‌تواند باشد) اما همیشه برایم جذاب بوده عوامل انتخابات بودن.
تاریخ با همین نقل تجربیات شخصی از مکان‌ها و رویدادها جذاب می‌شود و تک نگاری‌ها ادبیات را هم جذاب می‌کنند. گلی به جمال جناب شرفخانلو که امروز گفت کلی از این ایده‌ها در سر دارد و خاطراتش از مدیریت آرامستان خوی را هم قلمی کرده.