در هفته‌های آخر حکومت شاه او مقام نخست‌وزیری را پذیرفته بود، تلاشی برای جلوگیری از افتادن کشور به دست اسلام‌گراها. بهمن‌ماه 1357، که دولتش فرو پاشید، رفت پنهان شد و بعد در تیرماه 1358 دوباره سروکله‌اش پیدا شد، در پاریس؛ اعلام کرد جنبشی مخالف را رهبری خواهد کرد با هدف سرنگونی نظام اسلامی. بعد افتاد به تماس گرفتن و برقراری ارتباط با تبعیدیان ایرانیِ مختلفی در اروپا، پی کسب حمایت‌های مالی و نیرو برای جنبشش. برای کسب حمایت به ایالات متحد هم نزدیک شد اما تقاظایش را رد کردند. با این حال سی‌آی‌ای ارتباطاتی پنهانی با او و تعدادی از هم‌دستانش برقرار کرد و حتی کوشید در تشکیلاتش برای خود مأمور جلب کند. اواسط مهرماه، دیگر بختیار شروع کرده بود به دریافت کمک‌های مالی از خواهر شاه، شاهزاده اشرف پهلوی، و دیگر ایرانیان ثروتمند، جوری که حالا می‌توانست روزنامه‌ای منتشر و تشکیلاتی با مرکزیت پاریس راه‌اندازی کند. طی ماه‌های بعدی، با عراق و دیگر دولت‌های ثروتمند عرب هم تماس گرفت و آن‌ها هم شروع کردند به دادن مقادیر بسیار بیش‌تری کمک مالی به او.