به زودی میوه های درخت تیس مزه تلخشان را از دست می دهند و سهره های سرسیاه و بال لاکی ها را چاق می کنند. قارچ های قیفی از سرما جان سالم به در می برند و من برای پرسه زدن زیر درختان صنوبر دلتنگ می شوم. خواب دیده  ام در همین جنگل که بوها تند هستند و نور از لابه لای شاخه ها رد می شود و خزه ها نم گرفته  اند، دراز کشیده  ام تا بمیرم. بی آن که از زندگی دل زده یا آرزومند مرگ باشم، خویشاوند انکار ناپذیر طبیعت شده‌ام؛ به آن نزدیک نزدیکم.