ما را که تو منظوری، خاطر نرود جایی وسط نماز جماعت هفت‌هشت نفره‌مان، صدای مهیبی بلند شد؛ شعله‌های زرد و نارنجی از داخل بخاری نفتی زبانه کشید. دستپاچه و هراسان نماز را شکستیم و پریدیم بیرون. آتش فرو نشست. آقا آرام نشسته بود آن جلو... رسیده بود به سلام آخر نماز... بر اساس خاطره آیت الله تحریری

چرا زن نمی‌گیری؟ پرسید: «چرا زن نمی‌گیری؟» گفتم: «آقا! مزاحم درس و بحث آدم می‌شوند.» گفت: «آدم باید خیلی ضعیف باشه که زن و بچه بتوانند مزاحمش باشند!» بر اساس خاطره یکی از شاگردان

همان‌جور که از خدا توقع دارید بچه‌ها توی خانه بازی‌گوشی و شیطنت می‌کردند. گاهی درمانده می‌شدیم. از آقای بهجت پرسیدم: «با بچه‌ای که از دیوار راست می‌رود بالا و حرف گوش نمی‌کند، باید چه کار کرد؟» گفت: «همان طوری که توقع دارید خدا با شما رفتار کند، با این بچه‌ها هم همان‌طور رفتار کنید. این‌طور اگر نگاه کنید، دیگر زدن بچه‌ها یا بداخلاقی با آن‌ها به خاطر اشتباه، بی معنی می‌شود. بچه هم احساس نمی‌کند که بابایش درکش نمی‌کند.» بر اساس خاطره حجت الاسلام والمسلمین آقا تهرانی