داستان:
یه رویای بی نام و نشون توی دنیای خودش هست و منتظر یه بچه برای اینکه باهم دوست بشن،اما بچه اون نمی آید.
تصمیم می گیره خودش به شهر آدما بره و بچه ای که قراره باهاش دوست بشه رو پیدا کنه.
وقتی به شهر آدم ها می رسه با حال و هوای سیاه و سفید شهر مواجه می شه و کمی میترسه،بعد پارکی رو پیدا می کنه و می بینه خیلی از بچه ها خودشون رویا دارن،بعد از ناامیدی و نشستن روی شاخه درخت بچه خودش رو پیدا می کنه و اون بچه برای این رویا اسم(پوپو کوتالی) رو انتخاب می کنه.
نظر:
فرم کار داستان منظوم هست،تصاویر پویا و جذابی داره و موضوع اون هم جالبه.
        

          تصویر ها و ایده ی کلیش خیلی قشنگ بود. ولی قصه ش چیز خاص و جذابی نداشت. صرفا یک خیال کوچولو که میخواست بره پیش یه بچه و باهاش دوست بشه
        

          داستان یک خیال! با زبان شعر که این شعر بودن خیلی به قصه امده.
خیال کوچولوی ما منتظره تا بچه ای خیال کنه و مال اون بشه، اما وقتی خبری نمیشه، خودش راه میوفته تا برای خودش صاحب و دوستی پیدا کنه.


https://taaghche.com/book/85657
        

          کتاب پوپوکوتالی
داستان یک خیلی کوچولو که منتظره بچه‌ها بیان سراغش و باهاش خیال‌پردازی کنند.
تعداد بچه‌هایی که خیال‌پردازن قطعا کم نیست، به نظرم یه نسخه کوتاه‌تر برای سنین پایین‌تر از کتاب پاستیل‌های بنفش، که به بچه‌ها بگه داشتن دوست خیالی اصلا بد نیست‌. ولی خب انقدر باید هوشمندانه باهاش برخورد بشه که منجر به انزوا نشه‌‌.
        

          کتابی دربارهٔ موجودی خیالی که دلش می‌خواهد یک بچه از دنیای واقعی او را به عنوان دوست خود انتخاب کند اما هر چه منتظر می‌ماند کسی او را به دنیای واقعی فرا نمی‌خواند. پس خودش دست به کار می‌شود و به  دنیای واقعی می‌رود تا دوستی پیدا کند و بالاخره هم موفق می‌شود.
مترجم محترم سعی کرده ترجمه را منظوم درآورد که به نظرم چندان موفق نبوده. مناسب گروه سنی بالای پنج سال.