افسانه‌های قدیمی یا شبه‌قدیمی همیشه جذابن مخصوصا اونا که دیو و سیاهی دارن و یکی باید باهاش بجنگه و شیشه عمرش رو بشکنه.

این داستان قدمت نداره اما تو همون سبک و سیاقه. فقط هشدار بدم مثل افسانه‌های پریان برادران گریم پایان خوش نداره. اینم می‌دونم اون داستان‌های برادران گریم که ماها خوندیم اکثرا دستکاری شده تا پایانش خوب و خوش بشه.
        

          دیوسیاهی در کوهستان زندگی می کند که همه را دشمن خود می داند و آفتاب را تنها برای خود می خواهد. به همین خاطر روزها با دستانش جلوی خورشید را می گیرد.
شهری در نزدیکی آن کوهستان وجود است که به همین خاطر مردمش روشنایی روز را ندیده‌اند و همه جاش سرد و یخبندان است و هیچ درخت و سبزه و پرنده ای درش دیده نمی‌شود.
با گذشت سالیان دراز، مردم هم کاملا آفتاب و موهبت هایش را فراموش کرده‌اند و از آن فقط در قصه های مادربزرگ ها یاد می کنند. این قصه ها از تولد دختری که می تواند شیشه عمر دیو سیاه را بشکند و آفتاب را از دست دیو آزاد کند هم چیزهایی می گفتند.
تا اینکه در اون شهر دختری با موهای طلایی به دنیا می‌آید و  مردم امید دارند که این دختر، همان دختر نابود کننده دیو سیاه است.
اما کسی نمی داند که به چه نحو و چه زمانی باید این کار انجام شود تا اینکه...

https://taaghche.com/book/69272
        

          افسانه امیدبخشی بود.
من عاشق گل آفتابگردون هستم 🌻 و با خوندن این افسانه علاقه ام به این گل چندین برابر شد ❤️🌻❤️
        

          ولی قرار نبود یه کتاب با مخاطب کودکان،انقدر قشنگ و دلنشین باشه😭🐥
        

          داستانی خوب از هم‌زبان و خون‌شریک برادر افغانستانی مان درباره مبارزه با ظلم و تلاش برای راندن سیاهی و تاریکی
برای بچه‌های بالای هشت سال