نویسنده در این کتاب ابتدا می‌گوید "پذیرش" مفهومی است که به ما در رسیدن به عشق بی حد و مرز کمک می‌کند. و این روش معجزه آسا، همه چیز را تغییر می‌دهد. و وقتی درون ما تغییر می‌کند، در نتیجه آن دنیای بیرون ما نیز دگرگون خواهد شد‌. مشکل اینجاست که نمی‌دانیم چطور باید مشکلات و رنج‌هایمان را مدیریت کنیم. در این کتاب راه حل‌هایی پیشنهاد می‌شود که بتوانیم آنچه در زندگیمان هست بپذیریم، چه آنهایی که دوست داریم، و چه آنهایی که دوست نداریم. می‌توانیم در خود آنقدر عشق پیدا کنیم تا هر موقعیت ناخوشایندی را بپذیریم. ما باید بتوانیم با هر پیشامدی روبرو شویم و این گواه خرد ماست. این که مدام بخواهیم اوضاع بر وفق مرادمان باشد، فقط نشانه میل ما به کنترل است. این قبیل رفتارها هیچ چیز را تغییر نمی‌دهد و صلح درونی برای ما به همراه نخواهد داشت. ما فقط در صورتی می‌توانیم این صلح را درونمان دوباره ایجاد کنیم که عشق بی حد و مرز را بشناسیم. به این فکر کنیم چرا رابطه‌مان با اطرافیانمان آنطور که می‌خواهیم نیست؟ علت آن آسیب‌هایی است که خودمان دیده‌ایم و همینطور آسیب‌هایی که اطرافیانمان دیده‌اند. بنابراین، ما باید بپذیریم که ما همه به علت طبیعت انسانی، محدودیت‌ها و جراحت‌هایی داریم که هنوز درمان نشده‌اند. و ما باید این را بپذیریم. مهمترین مرحله پذیرش لحظه است. در واقع، باید بپذیریم که وقتی فردی رنج می‌کشد، به این علت است که یکی از تله‌هایش فعال شده است و او می‌خواهد به آن واکنش نشان دهد. به این ترتیب، باید بپذیریم که انسان بودن با زخم‌های همراه است که هنوز درمان نشده است.