و لَم أرَ في عُيوب النّاس شَيئاً کَنَقْصِ القادِرينَ عَلَى التَّمٰامِ و نديدم در عيبهاى مردمان چيزى همانند نقصِ كار كسى كه بر اتمام آن قادر است.

صفّهٔ تاج: ایوانی که از سقف آن تاجی مجلل آویخته بوده و سلطان در مواقع رسمی زیر آن تاج بر تخت می‌نشسته و چنین به نظر می‌رسیده که تاج بر سر اوست.

این است علی و روزگار درازش و قومش که به پایان آمد. و احمق کسی باشد که دل درین گیتیِ غدّار فریبکار ببندد و نعمت و جاه و ولایت او را به هیچ چیز شمرد. و خردمندان بدو فریفته نشوند.

اما با مردمان بد ساختگی کردی، و درشت و ناخوش و صفرائی عظیم داشت.