خیلی برام عجیبه که اکثر شخصیت های برجسته در زمینه هنر مثل میکل آنژ،ونگوگ و بتهوون و...همه اعتقاد عجیبی به خدا داشتن...اصلا توقع نداشتم و خیلی برام جالب بود...
شاید برای همینه که در دوره معاصر آثاری اینچنین تاثیر گذار کمتر خلق میشه...شاید به اندازه کافی به منبع الهام و خلاقیت متصل نمیشیم...

چند جمله از کتاب: 

طبیعت تنها مرحم راز او بود،طبیعت پناهگاه او بود 
بتهوون:در این دنیا هیچ کس نیست که به اندازه من طبیعت را دوست بدارد هر درخت به اندازه یک انسان برایم عزیز و دوست داشتنی است...
بتهوون:ای خدای توانا من در جنگل‌ها خوشبختم، خوشبخت در جنگل ها که در آن هر درختی به قدرت تو سخن می‌گوید خداوندا این چه عظمتی است این جا در این جنگل ها و بر روی این تپه ها آرامش است آرامشی که در آن باید به تو خدمت کرد. 

خداوندا تو برتر از هر چیزی


        

          نمیدانم مقایسه ام درست است یانه؛ اما بتهوون برای من  نمونه کوچک شده ایوب پیامبر بوده است(بلاقیاس بلاقیاس)