بشدت آشفته!
برا من خیلی مفید نبود.
        

          جذابیت کتاب برای من تا جایی بود که به بیان خاطرات می‌گذشت و از جایی که در خصوص مسائل جدی تری نگارش شده بود برای بنده جذابیتی نداشت لذا کتاب را نیمه کاره ول کردم...
        

          از  اون کتاب هایی که یک تن حقیقت را همراه با دو تن عذاب وجدان به آدم منتقل میکنه.

        

          دیدشون واقعا قشنگه خوندنش در حتی صورت قبول نداشتنش خالی از لطف نیست قطعا
        

          زیبایی نوشته و روان بودن آن
توجه به مسائل زیربنایی جامعه اسلامی و ایران 
رک صحبت کردن در خیلی از موضوعات 
ریشه یابی مشکلات و سرچشمه های آن و پاسخ به چگونگی حل مشکلات کنونی جامعه اسلامی ایران در عصر آخرالزمان 
        

          اوایل کتاب که داستان زندگی نویسنده هست،  جذابه ولی بعدش که وارد معضلات و مسائل اجتماعی میشه سخن به درازا کشیده میشه و حوصله خواننده سر میره ولی  زاویه ای که مسائل رو شکافته، خیلی نکته بینانه و دقیقه. در کل کتابیه که ارزش خوندن رو داره و به آدم دید خوبی برای بررسی مسائل اجتماعی میده
        

          کتاب دارای سه فصل بود که در سه فصل چیزهای مختلفی رو مورد بررسی قرار میداد  مثل مشکل داشتن کتاب های درسی و دانشگاه و مشکلاتی که درون کشور ما اتفاق می افتند و موضوع های جالب دیگر مثل مقایسه ایران با کشور های اروپایی و جنایت های آمریکا همین طور حجاب زنان یهود و زنان ایرانی و جامعه زنان و بانوان عزیز کشورمون و... 
از نظر من برای کسانی که می خواهند انتخاب رشته کنند خیلی کمک خوبی  است چون به برخی مسائل اشاره می کنه که کمک خوبی می تواند به کسانی که  برای انتخاب رشته سر در گم هستن کمک کند 
نکته اول جذابیت کتاب برای من خاطرات نویسنده کتاب بود که خیلی جالب بودن و با بعضی از آنها می خندیدم و با بعضی از اونها ناراحت می شدم و همین طور قاطی بودن طرز تفکر نویسنده کتاب در کتاب و مثال هایی که از زندگی خودش در کتاب میزد
نکته دوم جالب بودن کتاب برای من لحن آمیانه کتلب بود که حوصله خواننده کتاب رو سر نمی برد
و سومین نکته وقتی موضوعی رو توضیح میداد درموردش مثال میزد که مفهوم موضوع رو خواننده بهتر متوجه بشه 
        

          فکر نمیکنم این مجموعه یادداشت ها رو بشه لایق عنوان کتاب دونست! 
اوایل شروع طوفانی و جنجالی زیبایی رو شاهدیم که خودم بارها و بارها با اون قسمت خندیدم و روحیه گرفتم ولی اواسط کتاب به بعد احساس می‌کنی یه مجله در هم بر هم داری میخونی که زجر آوره.
حداقل از نظر من!