Sweet mother of God!
So they were right. The last line can kill someone
        

          از نظر جنایی سطح متوسطی داشت و این شخصیت پردازی قویش بود که جذابش میکرد
        

          ارزش خوندن رو داره،خیلی هیجان انگیز نیست ولی اون کنجکاوی تا آخرش که قاتل مشخص بشه همراهم بود و از یه جایی به بعد نشستم فقط خوندم تا زودتر برام مشخص بشه در کل دوسش داشتم و راضی ام ازش.
ولی خب دلم میخواست کتاب از زبان یکی از افسرها باشه و بیشتر از جزئیات پرونده خبر داشته باشم😂
و در نهایت یه نفر قاتله که حتی یک ثانیه هم ذهنم سمتش نرفت.
        

          این اولین کتاب جنایی من بود و 
باید بگم خیلی باید صبور بود تا این کتاب جذابیتش رو به رخ اتون بکشه
در ۶۰ درصد اولیه کتاب همه چیز مبهم بود و بیشتر قسمت ها صرف معرفی و ایجاد تصویر ذهنی کامل و مقدمه چینی برای ۴۰ درصد باقی کتاب شده بود.
به نظر من ۴۰ درصد آخر کتاب خیلی دوست داشتنی و هیجان آور بود به طوری که همش با خودت میگی :
آره همینه خودشه معما حل شد ! 
ولی اونقدر ها هم به ته ماجرا نزدیک نشدی :)
من خیلی کتاب رو دوست داشتم اما به نظرم جذابیت بیشتری برای جوان تر ها داره با اینکه منم دوستش داشتم
        

          یه داستان با شخصیت‌های نوجوان ولی برای مخاطب نوجوان و بزرگسال.
یه خواهر و برادر دوقلو به خاطر اینکه مادرشون تو کمپ ترک بستریه از شهر بزرگشون باید برای مدتی به شهر کوچک زادگاه مادر برن و با مادربزرگ زندگی کنن. همزمان با ورود اونها قتلی تو شهر رخ میده و بعد تهدیدها و قتل‌های دیگه رخ میده.

دختر قصه با کمک برادرش و دوست‌هایی که پیدا کرده نه تنها راز این قتل‌ها رو می‌فهمه بلکه به راز ناپدید شدن خاله‌اش، خواهر دوقلوی مادرش رو هم می‌فهمه.

داستان جنایی پرکششیه.
        

          وقتی داشتم میخوندمش :
شوکه شدم 
شوکه شدم
و وقتی جملهٔ آخرش رو خوندم:
خودم ریختم برگام موند😳
ولی خیلی خوببببب بود